Οι Άγιοι Θεόπεμπτος και Θεωνάς

Ο Άγιος Μάρτυς Θεόπεμπτος ήταν Επίσκοπος κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.). Όταν ο  αυτοκράτορας κίνησε διωγμό εναντίων των Χριστιανών, ο Θεόπεμπτος, αφού ομολόγησε με παρρησία ότι ο Χριστός είναι ο Θεός, έλαβε το στεφάνι του Μαρτυρίου. Τον συνέλαβαν και  τον οδήγησαν ενώπιον του  αυτοκράτορα. Ο Άγιος δεν δείλιασε καθόλου και  στηλίτευσε την πλάνη του αυτοκράτορα. Έτσι άρχισαν τα βασανιστήρια. Τον έριξαν σε πυρακτωμένο κλίβανο. Όμως βγήκε από  εκεί χωρίς να πάθει τίποτε. Έπειτα του έδωσαν και ήπιε δηλητήριο. Επειδή  όμως το δηλητήριο δεν του προξένησε κανένα κακό, προσείλκυσε στην χριστιανική πίστη  τον μάγο που του έδωσε να πιεί το δηλητήριο και ο οποίος, εξαιτίας του γεγονότος αυτού, ονομάστηκε Θεωνάς. Στο τέλος, οι ειδωλολάτρες απέκοψαν την τίμια κεφαλή του  Αγίου Θεοπέμπτου.          
Τον Άγιο Θεωνά τον έριξαν μέσα σε ένα λάκο  και  τον σκέπασαν με χώμα μέχρι το κεφάλι. Έτσι και  αυτός παρέδωσε, ύστερα  από  μαρτυρικό θάνατο, την ψυχή  του  στον Κύριο.

Απολυτίκιον. Ήχος  δ'. Ο  υψωθείς  εν  τω  Σταυρώ.        
Ιερωσύνης  τη  στολή  διαπρέπων, αθλητικώς  τον  δυσμενή  ετροπώσω,  ως Ιεράρχης  ένθεος  Θεόπεμπτε· όθεν προς  επίγνωσιν, αληθείας προσάγεις, Θεωνάν  τον  ένδοξον,  προσελθόντα Κυρίω·  μεθ’ ού δυσώπει πάντοτε σοφέ, υπέρ  των  πίστει,  τιμώντων  τους  άθλους  σου.

Κοντάκιον.  Ήχος  β’. Τους  ασφαλείς.         
Ως ιερεύς, των απορρήτων όσιος, και λειτουργός, θεοειδής της χάριτος, μαρτυρίου τοις παλαίσμασι, μυσταγωγείς προς  πίστιν  ένθεον,  Θεόπεμπτε τον  Θεωνάν  τον  ένδοξον, μεθ’ ού  εν τω σταδίω  ανεκραύγαζες·  Χριστός των  Μαρτύρων  το  εδραίωμα.

Μεγαλυνάριον.
Αίγλη διαλάμπων  αθλητική,  Θεόπεμπτε  μάκαρ,  κατεφώτισας  προς ζωήν, Θεωνάν τον θείον, θαυμάτων ενεργεία, μεθ’ ού και  συναθλήσας, ημών  μνημόνευε.