Οι Άγιοι Κλήμης και Αγαθάγγελος οι Μάρτυρες

Ο  Άγιος Ιερομάρτυρας Κλήμης καταγόταν από την  Άγκυρα, από  πατέρα Εθνικό  και μητέρα Χριστιανή, που ονομαζόταν Ευφροσύνη. Σε ηλικία δώδεκα ετών εκάρη μοναχός και σε ηλικία είκοσι ετών χειροτονήθηκε Επίσκοπος  Αγκύρας.

Ο  μακάριος Ιερομάρτυρας γνώρισε σε όλη του σχεδόν τη ζωή το μαρτύριο. Υπέστη  παντοειδείς  και  φρικώδεις  βασάνους επί αυτοκράτορος  Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.) και αυτοκράτορος Μαξιμιανού (285 – 305 μ.Χ.). Πράγματι, ο αγώνας του προς τους τυράννους κράτησε επί είκοσι οκτώ ολόκληρα χρόνια, χωρίς να διακόπτεται.

Στη φυλακή της Ρώμης τον κρέμασαν σε ένα ξύλο και του ξέσκισαν το σώμα  με σιδερένια νύχια, τον κτύπησαν με πέτρες, τον έδεσαν σε τροχό που γυρίζοντας  του  συνέτριψε το σώμα, του  συνέτριψαν  τα  σαγόνια  και του έβγαλαν τα δόντια. Έτσι λοιπόν, ο Ιερομάρτυς Κλήμης, αφού γνώρισε  κάθε  μορφή  μαρτυρίου, αφού  έλεγξε  με  τους  λόγους του  και το άγιο παράδειγμά του τους δυσεβείς και αφού με την υπομονή και καρτερία  του κατέπληξε και αυτούς  τους  Αγγέλους, έλαβε το  στέφανο της  ουράνιας  δόξας.

Ο  Άγιος  Μάρτυς  Αγαθάγγελος  καταγόταν  από την Ρώμη. Όταν ο Άγιος Κλήμης ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη, πρώτος ο Άγιος Αγαθάγγελος  και  έπειτα  άλλοι, που  πίστεψαν  στον  Χριστό, προσήλθαν στη φυλακή και τους βάπτισε. Όλους αυτούς που βαπτίσθηκαν, ο ειδωλολάτρης  αυτοκράτορας  τους  αποκεφάλισε. Μόνο  ο Άγιος Αγαθάγγελος δραπέτευσε και ανέβηκε κρυφά στο πλοίο, στο οποίο οι στρατιώτες του Μαξιμιανού  θα  έβαζαν τον  Άγιο  Κλήμεντα, για να τον στείλουν δέσμιο στη Νικομήδεια. Μόλις μπήκε στο πλοίο ο Ιερομάρτυς Κλήμης, ο Άγιος Αγαθάγγελος έπεσε στα πόδια του. Ο Κλήμης  χάρηκε  που  είδε  τον  Αγαθάγγελο  εκεί  και  θεώρησε  τον πόθο του  να  μαρτυρήσει για τον Χριστό  ως  ευλογία  Θεού.

Επάνω στο πλοίο και οι δυο Άγιοι υπέστησαν φοβερά βασανιστήρια, ώσπου  έφθασαν  στην  Άγκυρα και παρεδόθησαν στον Λούκιο, τον τοπικό άρχοντα. Τα φρικώδη βασανιστήρια άρχισαν. Τους κρέμασαν σε ξύλο, τους  έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες τα πλευρά, τους τρύπησαν με πυρακτωμένα σουβλιά τα χέρια  ανάμεσα  στα δάκτυλα, τους  έριξαν σε ασβέστη επί δύο ημέρες, τους κτύπησαν με ράβδους, έμπηξαν στη γη ακόντια  με τις  αιχμές τους  προς τα πάνω  και  τους ξάπλωσαν απάνω στις αιχμές, με αποτέλεσμα να κατατρυπηθούν τα σώματά τους και να τους προκληθούν αφόρητοι πόνοι. Ιδιαίτερα του Αγίου Αγαθαγγέλου περιέλουσαν το κεφάλι με λιωμένο μολύβι. Στην συνέχεια   τους  έδεσαν στο λαιμό  μυλόπετρες  και  τους  έσυραν  στους  δρόμους  της  πόλεως.

Ύστερα  από εντολή του Λουκίου και οι δυο Άγιοι αποκεφαλίσθηκαν. Μαζί τους αποκεφαλίσθηκαν και οι υπόλοιποι άνδρες, γυναίκες και παιδιά  που  είχαν  πιστέψει  στον  Χριστό.

Η Σύναξή  τους  τελείται  στο  Μαρτύριο, το οποίο  βρίσκεται  στην περιοχή  Ευδοξίου, πέραν του Ανάπλου  και  στην  Εκκλησία της  Αγίας Ειρήνης, της παλαιάς και της νέας.     
Ναό  του Αγίου Κλήμεντος  ανήγειρε ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β’ (976 – 1025 μ.Χ.) στα ανάκτορα, εντός  του  οποίου φυλασσόταν η κάρα του Αγίου  με  άλλα  ιερά λείψανα. Από τις  αρχές  του 10^ουαιώνα μ.Χ. η σύναξη  των  Αγίων άρχισε  να τελείται στη μονή του Πατριάρχη Ευθυμίου (907 – 912 μ.Χ.), που  βρισκόταν  στην περιοχή  των  Υψωμαθείων Κωνσταντινουπόλεως, στην οποία, το έτος 907 μ.Χ., ο Μητροπολίτης Αγκύρας Γαβριήλ δώρισε το ωμοφόριο του Αγίου Κλήμεντος  και  λείψανα  του  Αγίου  Αγαθαγγέλου.

Απολυτίκιον  του  Αγίου  Κλήμεντος. Ήχος  δ’.

Κλήμα  οσιότητος,  και  στέλεχος  αθλήσεως,  άνθος  ιερώτατον,  και  καρπός ως θεόσδοτος, τοις πιστοίς πανίερε, ηδύτατος εβλάστησας. Αλλ’ ως Μαρτύρων σύναθλος, και  Ιεραρχών σύνθρονος, πρέσβευε  Χριστώ  τω  Θεώ, σωθήναι  τας  ψυχάς  ημών.

Απολυτίκιον του Αγίου Αγαθαγγέλου. Ήχος δ’. Ο  υψωθείς εν τω Σταυρώ. 
Ως αγαθών αγγελιών προμηθέα, της  προς  ημάς  του  Ιησού  ευσπλαγχνίας, χαρμονικώς υμνούμέν σε Μαρτύρων στερρέ· συ γαρ Αγαθάγγελε, εναθλήσας νομίμως, στάσεως ηξίωσαι της Αγγέλων αξίως· μεθ’ ών πρεσβεύοις  πάντοτε  Χριστώ,  πάσης  ρυσθήναι,  ημάς  περιστάσεως.

Κοντάκιον  του  Αγίου  Κλήμεντος.  Ήχος  δ’. Επεφάνης  σήμερον.

Της αμπέλου γέγονας τίμιον κλήμα, του Χριστού πανεύφημε, Κλήμη πολύαθλος οφθείς, συν τω συνάθλω τε έκραζες· Χριστός Μαρτύρων φαιδρόν  αγαλλίαμα.

Κοντάκιον του Αγίου Αγαθαγγέλου. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.
Εν αθλήσει άγγελος μάκαρ εδείχθης, ενεγκών ως άσαρκος, των αλγηδόνων  τας  ποινάς·  όθεν  Χριστός  Αγαθάγγελε,  υπερφυούς  σε  ηξίωσε χάριτος.

Μεγαλυνάριον  του  Αγίου  Κλήμεντος.

Βότρυας  ενέγκας  ζωοποιούς,  άθλων  γεωργία,  ώσπερ  άμπελος  ευκαρπής, οίνον αποστάζεις, αρρήτου κοινωνίας, μυσταγωγέ του Λόγου, Κλήμη πανάριστε.

Μεγαλυνάριον  του  Αγίου  Αγαθαγγέλου.
Φέγγει αληθείας καταυγασθείς, υιός φωτός ώφθης, δι’ αγώνων μαρτυρικών· όθεν ως Χριστού σε, γενναίον στρατιώτην, υμνούμεν  επαξίως, ω  Αγαθάγγελε.