Ο Άγιος Μερκούριος ο Μεγαλομάρτυρας

Γενναίος  στρατιωτικός, όχι μόνο του στρατού του αυτοκράτορα Δεκίου, που υπηρετούσε,  αλλά  και  του  Χριστού.

Ο  Μερκούριος  καταγόταν  από  την  Σκυθία.  Διακρινόμενος  σε  κάποια  μάχη,  κατά την  οποία  σκότωσε  τον στρατηγό των αντιπάλων, τιμήθηκε  με ανώτερο αξίωμα. Αλλά  όταν κλήθηκε να συμμετέχει σε ειδωλολατρικές θυσίες, αρνήθηκε. Και  δεν δίστασε, όταν ρωτήθηκε, να ομολογήσει ότι ήταν χριστιανός.         
Ο  βασιλιάς  προσπάθησε  στην  αρχή,  με  γλυκά  λόγια  να  τον  μεταπείσει.  Βλέποντας  όμως,  ότι  αποτύγχανε,  διέταξε  τον  βασανισμό  του. Και  αφού τον γέμισαν με  πληγές,  και  επέφεραν  μεγάλα  εγκαύματα στις σάρκες του, αποκεφάλισαν τον γενναίο αθλητή  και  στεφανηφόρο  αγωνιστή  του  Χριστού,  στην Καισαρεία  της  Καππαδοκίας,  περίπου  το  253  με  259  μ.Χ.

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ουράνιον  Άγγελον, χειραγωγόν ασφαλή, προς δόξαν αρίδηλον, ως του φωτός κοινωνός,  Μερκούριε  έσχηκας·  όθεν  τω αθανάτω,  Βασιλεί πειθαρχήσας, ήθλησας υπέρ  φύσιν,  ως  γενναίος  οπλίτης·  διο  τους  σοι  προσιόντας,  μάκαρ  περίσωζε.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.    
Ώσπερ  θείον  θώρακα,  ημφιεσμένος, του Χριστού την δύναμιν, αθλητικώς ανδραγαθείς,  καταπυρσεύων  τους  ψάλλοντας·  χαίρε  Μαρτύρων  το  κλέος Μερκούριε.

Μεγαλυνάριον.
Ώφθης  νεανίας  πανευπρεπής,  οία  στρατιώτης,  του  Σωτήρος  περιφανής·  φύσεως γαρ  ώρα,  την  άθλησιν  ανθήσας,  Μερκούριε  θεόφρον,  Χριστώ  δεδόξασαι.