Η Αγία Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς

Η  Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας και μαρτύρησε στις αρχές του 4^ου αιώνα μ.Χ. Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής φιλολογίας και φιλοσοφίας,  αλλά  και  ήταν άρτια καταρτισμένη  και  στα  δόγματα  της  χριστιανικής πίστης.

Όταν  επί  Μαξεντίου  διεξαγόταν  διωγμός  εναντίον  των  χριστιανών,  η  Αικατερίνη δε  φοβήθηκε,  αλλά  με  παρρησία  διέδιδε  πως ο  Ιησούς Χριστός  είναι  ο  μόνος αληθινός  Θεός.  Για  τον  λόγο  αυτό  συνελήφθη  από  τον  έπαρχο  της  περιοχής,  ο οποίος  προσπάθησε  με  συζητήσεις  να  την πείσει να  αρνηθεί την  πίστη  της.  Όταν  ο έπαρχος  διαπίστωσε  την ανωτερότητα των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια  συζήτηση  με  τους  πιο  άξιους  ρήτορες  της  Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Και  όχι μόνον αυτό, αλλά κάποιοι  από τους συνομιλητές της πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την Χριστιανική Πίστη.

Μπροστά   σε  αυτή  την  κατάληξη,  ο  έπαρχος  διέταξε  να  τη  βασανίσουν  σκληρά  με την  ελπίδα  πως  η  Αγία  θα  λύγιζε  και  θα  αρνιόταν  τον  Χριστό.  Όμως  η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της.           
Πέθανε  στον  τροχό,  ύστερα  από  διαταγή  του  έπαρχου.

Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.       
Την πανεύφημον νύμφην  Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν την θείαν και  πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και αντίληψιν· ότι εφίμωσε λαμπρώς, τους κομψούς των ασεβών, του Πνεύματος τη δυνάμει, και νυν ως Μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι το μέγα  έλεος.

Κοντάκιoν. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Την σοφίαν άνωθεν,  κομισαμένη  του  λόγου, των ρητόρων ήλεγξας, τας φληναφίας ευτόνως· κάλλεσι, της παρθενίας  ωραϊσμένη,  αίμασι,  της  μαρτυρίας  πεποικιλμένη· δια  τούτο   σε  ως  νύμφην,  Αικατερίνα  Χριστός  προσήκατο.

Μεγαλυνάριον.
Νύμφη του Σωτήρος πανευκλεής, αίγλη παρθενίας, και σοφίας τη καλλονή, και Μαρτύρων  άθλοις,  λαμπρώς  πεποικιλμένη,  Αικατερίνα  ώφθης,  ως  καλλιπάρθενος.