ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ὁμιλία στὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων  Πάντων

«Ὁ  φιλῶν  πατέρα  ἤ  μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι  μου  ἄξιος»

           

Ἐπειδή,  ἀδελφοί  μου,  ὁ  Θεὸς ἠγάπησε  καὶ ἀγαπᾶ τὸν ἄνθρωπο τὸεὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς  κάνει  λόγο  περὶ αὐτῆς τῆς ἀγάπης, ἡ  ὁποίακαὶ ἀπεδείχθη διὰ πολλῶν  τρόπων  ἀπὸ τὸν  Θεό.  Ἀπεδείχθη ὅμως περισσσότερο μὲ τὴν ἀποστολὴ ἐκ τοῦ Πατρὸς τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ στὸν  κόσμο,  ὄχι γιὰ νὰ δοξασθεῖ ὅπως ἐννοοῦμε ἐμεῖς τὴν ἀνθρώπινη   δόξα  ἀλλὰ γιὰ νὰ δοξασθεῖ ἀνεβαίνοντας ἐπὶ τοῦ σταυροῦ προκειμένου  νὰσωθεῖ  ὁ  ἄνθρωπος ἐκ τῆς ἁμαρτίας  του.

            Ἡ   Ἁγία  Γραφή,  Παλαιὰ καὶ Καινὴ  Διαθήκη  λέει: «ἀγαπήσεις  Κύριον  τὸν  Θεόν  σου  ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς  σου  καὶ ἐξ ὅλης τῆς  διανοίας   σου».  Ζητᾶ δηλαδὴ ἀπὸ ὅλους   μας νὰ ἀγαποῦμε τὸ Χριστὸ μὲ ὅλη τὴ  δύναμη  τῆς ὑπάρξεώς   μας. Δὲν νοεῖται χριστιανὸς  ἤ  χριστιανὴ ποὺ νὰμὴν ἔχουν θεῖον ἔρωτα.     

            Γι’ αὐτὸ καὶ μεῖς ἄς ἀγαποῦμε τὸ Χριστὸ  περισσότερο  καὶ ἀπὸ τοὺς οἰκείους   μας. Νὰ ἀγαποῦμε τὸ  Χριστό,   ὁ ὁποῖος ἔχυσε τὸ  Πανάχραντο  Αἷμα Του  ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ,  ἄν καὶ  ὁ  Μόνος  Ἀναμάρτητος καὶ ἀνεύθυνος.  Οἱ  περισσότεροι  ὅμως ἐξ ἡμῶν δὲν  βιώνουμε  τὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ.

            Μὲ τὸ ἅγιο  παράδειγμα  τῆς ἀνεξικακίας   δίδαξε  ὁ  Χριστὸς τὴν ἀγάπη πρὸ ςὅλους τοὺς  συνανθρώπους  μας,  συγχωρώντας  ἀκόμη καὶ τοὺς   σταυρωτές   του.  Ἐμεῖς  ὅμως,  οἱ  περισσότεροι  ἐξ ἡμῶν,  ντρεπώμαστε ἀκόμα καὶ νὰ ὁμολογήσουμε τὴν  πίστη  μας  στὸν  Χριστό.  Ὁ  Χριστὸς ὅμως στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς  λέει  ὅτι   «ὅποιος μὲ  ὁμολογήσει ἐπὶ τῆς γῆς θὰ τὸν ὁμολογήσω καὶ γὼ ἐν τοῖς οὐρανοῖς»· ἄν ὅμως δὲν ἀγαποῦμε τὸ  Χριστό,  ἀναπόφευκτα, θὰ  χάσουμε  καὶ τὴν ὑπεράσπισή  μας  ἀπὸ τὸν Χριστὸ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ  Πατρός.

            Ἄν μιμηθοῦμε  ὅμως  τὸ ἅγιο  παράδειγμα  ὅλων τῶν Ἁγίων  καὶ  μαρτύρων  τῆς Ἐκκλησίας  μας  θὰ ἔχουμε καὶ τὸ Χριστὸ ἐντός   μας. Γιατὶ οἱ Ἅγιοι  Πάντες  ὁμολογοῦσαν  τὴν  πίστη  τους  σὲ  κάθε  περίσταση  τῆς ζωῆς  τους,  καὶ ἐνώπιον τῶν εἰδωλολατρῶν διωκτῶν  τους.

            Ὁ  Χριστὸς ὅμως δὲν ζητᾶ ἀπὸ μᾶς τὴν  ἀποκλειστικότητα  τῆς  ἀγάπης  μας  πρὸς τὸ Θεῖο  Του  πρόσωπο,  ἀλλὰ  θέλει  νὰ τὸν ἔχουμε στὴ  πρώτη  θέση  τῆς καρδιᾶς  μας. Οἱ  χριστιανοί,  ἄλλωστε, οἱ ὁποῖοι  ντυθήκαμε  τὸ Χριστὸ μὲ τὸ ἅγιο  Βάπτισμά  μας  στὴν ἱερὰ  Κολυμβήθρα  τῆς ἁγίας   μας  Ἐκκλησίας ἔχουμε ἱερὰ ὑποχρέωση νὰ ἀγαποῦμε Αὐτὸν  ὁ  ὁποῖος μᾶς ἀγάπησε  περισσότερο  καὶ ἀπὸ τὴν  μάνα  μας  ἤ   τὸν  πατέρα   μας. Γιατί,  ἄν  ἡ  μάνα  μας  μᾶς τάϊσε μὲ τὸ μητρικὸ  γάλα, ὁ  Χριστὸς μᾶς ἔδωσε τὸ πανάγιο  Αἷμα  Του,  τὸ ὁποῖο καὶ μᾶς εἰσάγει,  ἐν  δυνάμει,  στὴν αἰώνια ζωὴ τῆς  Βασιλείας  τῶν οὐρανῶν. Γι’ αὐτό,   ἄλλωστε,  πρέπει  νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι καὶ  χίλιες  ζωὲς νὰ  δίναμε, ἄνεἴχαμε  βέβαια,  γιὰ τὸ Χριστό.

          Κατὰ τὸν ἅγιο Ἰσαὰκ τὸν Σύρο, ἡ  ἀγάπη αὐτὴ  χαρακτηρίζεται  ὡς  «πνευματικὴ  μέθη»·  διότι  ἤπιαν ἀπὸ τὸ πνευματικὸ αὐτὸ κρασὶ οἱ ἀκόλαστοι καὶ ἄφησαν τὸ  πάθος  τῆς μέθης, ἄφησαν τὴν  γαστριμαργία  καὶ ὅλα τὰ ἄλλα  πάθη.  Ἡ  ζωή  τους  πλέον  ἔγινε μιὰ ζωὴ ὅπως τὴν  θέλει  ὁ  Χριστός  μας.

            Παρ’ ὅλα αὐτά, ὅμως, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ Χριστὸ θὰ ἀγαποῦμε καὶ τοὺς  συνανθρώπους  μας. Ποτὲ ὅμως δὲν  πρέπει  νὰ γινώμαστε  φίλοι  μ’ αὐτοὺς ποὺ εἰναι ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ. Διότι  ἄξονας τῆς ἀγάπης  μας  εἶναι Αὐτός,  ὁ Χριστός.  «Οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τῆς γῆς,  ἀλλὰ  μάχαιραν», εἶπε  ὁ Κύριος.  Οἱ  περισσότεροι  μάρτυρες  ἔχασαν τὴν ἐπὶ γῆς  ζωή  τους  ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς οἰκείους  τους, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐχθρεύονταν τὸ  Χριστιανισμό.

            Ἐάν,  ἀδελφοί μου,  ἀγαποῦμε τὸ Χριστὸ ὀφείλουμε νὰ ὁμολογοῦμε μὲ τὸ  λόγο   τὴν  πίστη  μας  ἐνώπιον τῶν ἀρνητῶν τοῦ Χριστοῦ,  ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἐν Χριστῶ ζωή  μας, ἀδελφοί  μου.  

          Ἀδελφοί  μου!  Ἐπειδὴ ὅμως οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς  μας  βιώνουν  ἕνα χριστιανισμὸ τὸν ὁποῖο ἔχουν  μεταβάλλει  σὲ  θεωρία  καὶ  φιλοσοφία, καὶ ἔτσι οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι ζοῦν ἕναν ἀνέραστο  χριστιανισμό. Ἔχουν ἐξοστρακίσει ἀπὸ τὴ  ψυχή  τους   καὶ τὴ  ζωή  τους  τὸ  Χριστό, καὶ δὲν ἔχουν ποσσῶς θεῖον ἔρωτα. Ἀπό τοὺς  περισσότερους  ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς  μας  ὑπάρχει  μόνο  ἡ  ἀγάπη τοῦ  χρήματος  ἤ  τῆς σαρκικῆς ἡδονῆς, καὶ ὄχι  ἡ  ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Οἱ χριστιανοὶ ὅμως -ἄν ἀγαποῦν  βέβαια τὸ Χριστὸ- πρέπει  νὰ ζοῦνε ὅπως  θέλει  ὁ  Χριστός.

          Ὅπως  λέει  ὁ  ἅγιος Ἰωάννης,  συγγραφεὺς τῆς  Κλίμακος  τῶν ἀρετῶν, ἡ ἀγάπη πρὸς τὸ Χριστὸ εἶναι μιὰ ἀγάπη  ἡ ὁποία μᾶς  δίνει  πολλὲς εὐλογίες στὴ  ζωή  μας. Ὅταν ἔχουμε  μέσα  μας  τὸ Χρι στὸ ποὺ μᾶς  δίνει  τόσες  πολλὲς  δυνάμεις,  διὰ τῶν ὁποίων μποροῦμε νὰ  νικήσουμε  καὶ τὸν  μεγαλύτερο  ἐχθρό  μας,  τὸν  διάβολο. Κι  ἄν ἔχουμε τὸ Χριστὸ θὰ ἔχουμε καὶ τὴ  Χάρη  τοῦ Θεοῦ  μαζί μας. Ἀμὴν!