ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ὁμιλία

στὴν Κυριακὴ Γ΄ Ματθαίου

«Ζητεῖτε  πρῶτον  τὴν Βασιλείαν  τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν Δικαιοσύνην  Αὐτοῦ, καὶ ταῦτα  πάντα  προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ.6,33)

           

Ἐπειδὴ οἱ  ἄνθρωποι, ἀδελφοί μου, ζοῦν συνεχῶς  μέσα  στὴν ἀγωνία καὶ  τὸ ἄγχος,  μεριμνοῦν καὶ    ἄνευ λόγου καὶ  αἰτίας  γιὰ  ὐλικὰ  πράγματα ὡς    πλεονέκτες   οἱ ὁποῖοι    ζητοῦν    ἀπὸ  τὸ  Θεὸ μας  ὄχι αὐτὰ  ποὺ ὠφελοῦν  στὶς  ψυχές  μας,  ἀλλὰ ὅσα     ἔρχονται  σὲ  ἀντίθεση  μὲ  τὸ θεῖο  θέλημα.    

            Ὁ  Χριστός,  ὅμως,  στὸ  σημερινὸ  εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα  μᾶς λέει:  ζητεῖτε  πρῶτον  τὴν  Βασιλεία  τοῦ  Θεοῦ»·  μᾶς  ζητᾶ  δηλαδὴ  νὰ  προτιμοῦμε  πρῶτα ἀπ’ὅλα  τὴν  αἰώνια  Ζωὴ τῆς  βασιλείας  τοῦ  Θεοῦ. Πῶς ὅμως,  ἀγαπητοί μου,   θὰ γίνουμε  πολίτες  τῆς  βασιλείας  τῶν  οὐρανῶν; «Τὸ  πολίτευμά μας»,  κατὰ  τὸν ἀπ.  Παῦλο,  «ἐν οὐρανοῖς  ὑπάρχει».   (Φιλ. 3,20) Πῶς, ὅμως,  θὰ  κατακτήσουν  οἱ χριστιανοὶ ἄνθρωποι  τῆς  Πολιτείας  αὐτῆς;  Θὰ  κατακτήσουν  αὐτὴν  τὴ  πνευματικὴ  Πολιτεία  μόνο   χριστιανοὶ οἱ  ὁποῖοι  ἐν  Χριστῷ   ζωή.

            Τὰ  ἐρωτήματα  τῶν   συγχρόνων   «χριστιανῶν»: ποῦ  θὰ  βρῶ  χρήματα  γιὰ  νὰ  θρέψω  τὰ  παιδιά  μου καὶ  τὶς  οἰκογένειές μας; πῶς  θὰ  βρῶ  χρήματα  γιὰ  τὴν ἔνδυσι ὅλων  τῶν ἀνωτέρω, ἀλλὰ      καὶ  ἄλλα  πολλὰ ἐρωτήματα  κάνουν  τοὺς  ἀνθρώπους  νὰ  παγιδεύονται  στὸ ἄγχος  καὶ  στὴν ἀνάγκη αὔξησης  τῶν      βιωτικῶν  ἀγαθῶν.     Ζώντας,   μάλιστα, σὲ  μιὰ  ἐποχὴ ὅπου κυριαρχεῖ       ἡ    οἰκονομικὴ κρίση, κανείς μας ἤ πολὺ λίγοι,            ἀναλογίζωνται  μιὰ  ἄλλη κρίση, ἡ ὁποία  καὶ  προηγεῖται  τῆς  οἰκονομικῆς  κρίσης·  κι αὐτὴ ἡ κρίση  δὲν  εἶναι ἄλλη  ἀπὸ  τὴν κρίση  τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν μας.

            Ὅσοι  χριστιανοί, ὅμως,  ζοῦν πολυτελῶς, καὶ  μαζεύουν  στὶς  ἀποθῆκες  ἀγαθὰ  δὲν  εἶναι ἄλλο  ἀπὸ  πλεονέκτες. Ἐν  πρώτοις,   ἡ πλεονεξία  κάνει  τὸν  ἄνθρωπο  νὰ  ξεχνᾶ  τὴ Θεία  Πρόνοια. Ὁ  πλεονέκτης   ἄνθρωπος  αὐτὸς ἀγνοεῖ  ὅτι  ποτὲ  δὲν μπορεῖ  νὰ  ξεπεράσει  τὸν δημιουργὸ καὶ Θεό  του  μὲ  τὴν ἐπιστήμη  καὶ τὴν τεχνολογία  του. Διότι ὅλα  ὅσα  ἔχει  εἶναι  τοῦ Θεοῦ μας.   

            Δὲν  ξεχνᾶ  ὅμως μόνο  τὸ  Θεὸ ὅποιος  εἶναι πλεονέκτης  ἀλλὰ ξεχνᾶ  καὶ  τοὺς  συνανθρώπους  του, διότι  βλέπει  τὸν  πόνο  τῶν  διπλανῶν  του  καὶ  μένει ἀσυγκίνητος. 

          Ἐπιπλέον,  ὁ πλεονέκτης  ἄνθρωπος  μπορεῖ ἀκόμα  νὰ  χάσει  κι αὐτὸν  τὸν  ὕπνο  του.  Ἐνῶ  οἱ  πτωχοὶ  οἱ  ὁποῖοι  ἐλπίζουν  στὴ  Θεία  Πρόνοια  χαίρονται  τὸν  ὕπνο  τους,   οἱ πλούσιοι  κυριεύονται ἀπὸ  τὸν  ἄγχος  καὶ  σκέφτονται  συνεχῶς  ποῦ,  ἀκριβῶς,  μποροῦν  νὰ   εἶναι ἀσφαλῆ   τὰ  χρήματα  καὶ  οἱ  περιουσίες  τους.  

            Δὲν  εἶναι, ὅμως, μόνο οἱ  πλούσιοι  πλεονέκτες,  διότι  πλεονέκτες  μπορεῖ νὰ  εἶναι καὶ  πολλοὶ πτωχοί. Μέριμνα  ὁ πλούσιος  γιὰ  τὴν ἀποόκτηση  πολλῶν  καὶ  μεγάλων ἐπαύλεων, μεριμνᾶ  ὅμως  καὶ  ὁ  πτωχὸς  γιὰ  ταὸν ἐπιούσιο  ἄρτο.      

            Ἄν καὶ ὁ   Χριστὸς  μᾶς  ζητᾶ  νὰ  μὴν μεριμοῦμε, ἐν τούτοις,  δὲν  θέλει νὰ  πεῖ  μ’ αὐτὸ ἡ  Ἁγία  Γραφὴ πὼς  ὅλα  θὰ  τὰ  περιμένουμε  ἀπὸ  τὴ  Θεία  Πρόνοια.  Διότι  ἄνθρωπος  ὁ ὁποῖος  δὲν φροντίζει καὶ δὲν  ἐργάζεται  γιὰ  τὴν  συντήρησι  τῆς  οἰκογένειάς  του  μόνο  ὡς  τεμπέλης  μπορεῖ  νὰ  νοηθώ. Αὐτὸ ποὺ λέει  ἐδῶ  ὁ Χριστὸς  εἶναι πὼς  δὲν  πρέπει  ὅλα  νὰ  τὰ  στηρίζουμε  στὴ  «δύναμή» μας.        

          Τὸ ἄγχος αὐτὸ   τῆς  κατὰ  τὰ  ἄλλα  «πολιτισμένης»   ἐποχῆς  μας  φαίνεται καὶ  ἀπὸ  τὶς  ἑκατοντάδες  καὶ  χιλιάδες  τῶν  αὐτοκτονιῶν. Ἀλλὰ   ἡ   αὐτοκτονία  ποτὲ  δὲν  λύνει  τὸ  πρόβλημα  τοῦ  ἄγχους,  διότι  τὸ πρόβλημα  αὐτὸ   ἐπιλύεται μόνο   πιστεύοντας  στὸ Χριστό μας.   Τὸ  πόσο  μεγάλο  εἶναι  τὸ  πρόβλημα  αὐτὸ  γιὰ  τὴν ἐποχὴ  μας  ἀποδεικνύεται  ἐπίσης  ἄν  ἐπισκεφθοῦμε  ἕνα  «ναὸ»  τοῦ  χρήματος·  ἀποδεικνύεται,  δηλαδή,  μὲ  κάποια    ἐπίσκεψή μας    σὲ κάποιο    Χρηματιστήριο  «ἀξιῶν». Διότι  κατὰ  τὴν    ἐπίσκεψή μας  αὐτὴ      θὰ  ἀντικρύσουμε   ἀνθρώπους πάμπλουτους μὲν,   ἀλλὰ  καὶ  γεμάτους  ἀπὸ  ἀγωνία  περὶ τοῦ πῶς  μποροῦν   νὰ  μεγαλώσουν  τὶς  περιουσίες  τους.

          Ἄν  ὅμως  οἱ  πλούσιοι αὐτοὶ     ἀγαποῦσαν  τὸν   Θεό,  ὅπως  ἀκριβῶς  τοὺς    ἀγάπησε  Αὐτός, ὁ Θεός μας,  κάνοντάς  τους    κατὰ  χάριν παιδιά Του,  τοιοτρόπως,  κι   αὐτοὶ   ὀφείλουν  νὰ  ἐπιδεικνύουν    τὴν ἴδια,   καὶ   ἁρμόζουσαν ἀγάπη,  τὴν  ὁποία  πρέπει νὰ  ἐπιδεικνύουν πρὸς  Αὐτόν, τὸν Θεό  μας.   

Ἄν ὁ  Θεός, ἀγαπητοί μου,    μεριμνᾶ    γιὰ  τὴν  ἔνδυσι  ταῶν  λουλουδιῶν  τοῦ ἀγροῦ,  καὶ  ταὴ τροφὴ ταῶν  πουλιῶν τοῦ  οὐρανοῦ·  δὲν  θὰ  φροντίσει  ὁ Θεὸς  ἐμᾶς,  ποὺ εἴμαστε  τὸ  τελειότερο  δημιούργημα  Του;    Καὶ  βέβαια  θὰ  μᾶς  φροντίσει· ἀρκεῖ  νὰ  τὸν πιστεύουμε καὶ νὰ  τὸν ἀγαποῦμε.   

Ἀδελφοί μου! Θὰ  εἶναι  ὁ Χριστὸς  μαζί μας  ἄν  δὲν ἔχουμε    βέβαια  μέριμνες  γιὰ  πολλὰ  καὶ ἐν πολλοῖς  ἄχρηστα  ἀγαθά. Καὶ    ὁ  Χριστὸς    θὰ  εἶναι μαζί μας,  μόνο,   ὅταν  ζοῦμε  ὅπως  θέλει Αὐτός. Καὶ ὁ Χριστός, βέβαια,   ποτὲ  δὲν  θέλει, τοὐλάχιστον ἀπὸ  τοὺς  χριστιανοὺς  νὰ  ζοῦν  ἐναγωνίως  στὴ ζωή τους. Γιατὶ  ὁ  Χριστὸς  μᾶς  ζητᾶ  νὰ  εἴμαστε  ὄντως  πιστοί, καὶ  ὄχι  νὰ  ἀγαποῦμε  τὴν πολυτέλεια  καὶ  τὸν μαμμωνᾶ.  Ἄν  ζοῦμε ὅμως  ἔτσι  ζοῦμε  καὶ  εἰδωλολατρικά,  ἀφοῦ  τὴν  ἴδια   ζοῦμε  βίωναν  καὶ οἱ  εἰδωλολάτρες  τοῦ  ἀρχαίου  κόσμου.  Εὔχομε,  ἀδελφοί  μου  καὶ ἀδελφές μου,  ἡ  ἀγάπη τοῦ  Χριστοῦ  πρὸς  ἡμᾶς νὰ  μᾶς  κάνει  ὅλους  πιστοὺς  πρὸς  Αὐτόν, τὸν Χριστό. Οὕτως  ὥστε,  νὰ ἔχουμε καὶ  τὸ  Χριστὸ    στὴ  ζωή μας,    παντοτινά. Ἀμήν !