Ο Άγιος Δωρόθεος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Τύρου

Είναι  άγνωστο  από  που  καταγόταν  ο  ΆγιοςΙερομάρτυς Δωρόθεος. Άθλησε κατά  τους χρόνους  του  αυτοκράτορος  Ιουλιανού  τουΠαραβάτου(360 – 362 μ.Χ.).Σοφώτατος και  εγκρατέστατος  Ιεράρχης, διακρινόταν  για  τη βαθιά  θεολογική  του μόρφωση  και  την πλήρη γνώση  των  Γραφών.  Κατά  τους  επί  Μαξιμιανού  και Λικινίου (286 – 323 μ.Χ.)  εναντίων  των  Χριστιανών κινηθέντες διωγμούς,  μετά  από παράκληση  του  ποιμνίου του, αναγκάσθηκε  να  καταφύγει  στηΔυσσόπολη  της Θράκης,  όπου παρέμεινε  ιδιωτεύων μέχρι  του θανάτου  αυτών.  Αφού  επανήλθε  στην  Επισκοπή  του, εξακολούθησε να  κυβερνά  το  ποίμνιό του  με  πατρική  φροντίδα, διδάσκοντας,  στηρίζοντας  και  ενισχύοντας  αυτό. Παρευρέθηκε  στην Α’  Οικουμενική  Σύνοδο,  που  συνήλθε  στη  Νίκαια  της Βιθυνίας,  το  325  μ.Χ., η  δε  ζωή  και  η  δράση του παρατάθηκε  καθ’ όλη  τη  βασιλεία του  αυτοκράτορος Κωνσταντίνου  του  Μεγάλου. Ανακινηθέντων των διωγμών  επί  αυτοκράτορος  Ιουλιανού  του Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.), κατέφυγε  και  πάλι στη  Θράκη,  αλλά, συλληφθείς  υπό  των ειδωλολατρών, εβασανίσθηκε  σκληρά  και  ετελειώθηκε μαρτυρικά  στηΔυσσόπολη (κατ’ άλλους  στην  Έδεσσα),  το  362  μ.Χ., σε  ηλικίαεκατόν επτά  ετών.

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως δώρημα τέλειον, εκ του των φώτων Πατρός, σοφίας την έλλαμψιν, ως Ιεράρχης  σοφός, εδέξω Δωρόθεε· όθεν  και πλεονάσας,  τον σοντάλαντον μάκαρ, ήθλησας υπέρ  φύσιν, βαθυτάτω  εν γήρα,πρεσβεύωνΙερομάρτυς, υπέρ  των  ψυχών ημών.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Ορθοδόξοιςδόγμασιν, Ιερομάρτυςκηρύξας, δώρον θείον άγιον, σαυτόν προσήξας τω  Κτίστη, πρότερον, εν τη  ασκήσειενδιαπρέψας,  ύστερον,  τω μαρτυρίωστερρώςαθλήσας,  και  νομίμως υπεδέξω, βραβείον νίκης, παρά  Χριστού  του  Θεού.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις της σοφίας μυσταγωγός, και της Εκκλησίας, θεοφάντωρ ο  ιερός· χαίροις ο  Μαρτύρων, της δωρεάς τρυφήσας, ως θείος Ιεράρχης, Πάτερ Δωρόθεε.