Ο Άγιος Θαλλέλαιος ο ιατρός και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες Αλέξανδρος και Αστέριος

Ο  Άγιος  Μάρτυς  Θαλλέλαιος  καταγόταν  από  τον  Λίβανο  και  έζησε κατά  την  εποχή  του  αυτοκράτορος Νουμεριανού (283 – 284 μ.Χ.). Ο πατέρας του  ονομαζόταν  Βερεκκόκιος  και  η  μητέρα  του Ρομβυλιανή. Είχε σπουδάσει την ιατρική επιστήμη και προσέφερε στους πάντες αφιλοκερδώς και με αγάπη τις ιατρικές του υπηρεσίες, γι’ αυτό και εντάσσεται  στην  κατηγορία  των  γνωστών  Αναργύρων.

Για την πίστη του στον Χριστό τον συνέλαβαν οι ειδωλολάτρες στην Ανάζαρβο, πρωτεύουσα της δεύτερης επαρχίας της Κιλικίας, κρυμμένο μέσα  στο δάσος και  τον οδήγησαν στον άρχοντα Τιβεριανό. Εκείνος, επειδή  ο  Άγιος  δεν  πειθόταν  να  θυσιάσει  στα  είδωλα,  πρόσταξε  να του  τρυπήσουν  τους  αστραγάλους  και  να  τον  κρεμάσουν με το κεφάλι προς  τα  κάτω. Τόση δε ήταν η υπομονή του Αγίου, την οποία επέδειξε   κατά το  φρικτό  αυτό  μαρτύριο,  ώστε  δύο  από  τους  βασανιστές του στρατιώτες,  ονόματι  Αλέξανδρος  και  Αστέριος,  πίστεψαν  και  αφού ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό,  αποκεφαλίσθηκαν. Κατόπιν ο Τιβεριανός  πρόσταξε  και  έριξαν  τον Άγιο  στη  θάλασσα  να  πνιγεί. Εκείνος όμως, δεν έπαθε τίποτε και βγήκε από την θάλασσα φορώντας ολόλευκη  εσθήτα.  Μετά από  την  θαυματουργική  αυτή  διάσωσή  του  τον έριξαν  στο  στάδιο  να  τον  κατασπαράξουν  πεινασμένα σαρκοβόρα θηρία.  Όμως  τα   θηρία  δεν  τον  πλησίασαν  και  έμεινε  και  πάλι  αβλαβής.

Έτσι  ο  Μάρτυς  Θαλλέλαιος  αποκεφαλίσθηκε  δια ξίφους στην Έδεσσα των Αιγαίων,  κατά  το  φθινόπωρο  του  284  μ.Χ.  και  έλαβε  τον  αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου.     
Η  Σύναξή  του ετελείτο  στο  μαρτύριό  του,  το  οποίο  βρισκόταν  εντός του  Ναού  του Αγίου  Αγαθονίκου.  Πλην  του  ναΐσκου  αυτού  γνωρίζουμε και  το  ναό  κοντά  στο  όρος  του  Αυξεντίου.  Επ’ ονόματι  του  Αγίου υπήρχε και μονή στην Παλαιστίνη, την οποία, κατά  τη  μαρτυρία του Προκοπίου,  «ανανεώσατο»  ο  αυτοκράτορας  Ιουστινιανός (527 – 565 μ.Χ.). Φαίνεται  δε  ότι ορισμένες μονές εόρταζαν τη μνήμη του Αγίου Θαλλελαίου  στις  3  Σεπτεμβρίου,  ενώ   άλλοι  και  στις  23 Αυγούστου, ημέρα  κατά  την  οποία  ο  Μάρτυς  προσήχθη  σε  ανάκριση.

Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.          
Μαρτυρίου  ανύσας  τον  αγώνα  Θαλλέλαιε,  ήσχυνας ειδώλων την πλάνην,  τη  γενναία  αθλήσει  σου· και  ώφθης ιαμάτων θησαυρός, παρέχων τας ιάσεις δωρεάν, τοις προστρέχουσιν εν πίστει τω  σω ναώ και πόθω ανακράζουσι· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω  σε   θαυμαστώσαντι,  δόξα  τω  ενεργούντι  δια σου,  πάσιν  ιάματα.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον 
Των Μαρτύρων σύναθλος, αναδειχθείς και  οπλίτης,  στρατιώτης  άριστος του Βασιλέως της δόξης, γέγονας, δια βασάνων και τιμωρίας, έπαρσιν ειδωλολατρών  καταπατήσας· δια τούτο την σεπτήν σου, υμνούμεν μνήμην,  σοφέ   Θαλλέλαιε.

Μεγαλυνάριον.
Έλαιον βλυστάνων διηνεκώς, θείων ιαμάτων, ως της χάριτος ιατρός, ψυχών και σωμάτων, τα πάθη θεραπεύεις, Θαλλέλαιε θεόφρον, των προσιόντων  σοι.