Ο Άγιος Ελλάδιος ο Ιερομάρτυρας

Είναι  άγνωστο  από  που  καταγόταν  και  πότε άθλησε  ο  Άγιος  Ιερομάρτυς  Ελλάδιος.  Αφού διέπερεψε  στην  αρετή  και  την  ευσέβεια,  με την  χάρη  του  Θεού  κατέστη  Επίσκοπος. Για την υπέρ  του  Χριστού  δράση  του  συνελήφθη, και, αφού  αρνήθηκε  να  θυσιάσει  στα  είδωλα, υποβλήθηκε  σε  σειρά  σκληρών  βασανιστηρίων. Ρίχθηκε στην πυρά, αλλά  με την Θεία  Δύναμη  εξήλθε  αβλαβής.  Με  τα θαυμάσια  αυτά  γεγονότα  έγινε  πρόξενος,  ώστε  πολλοί  των παρισταμένων  ειδωλολατρών να  προσέλθουν  στην αληθινή  πίστη του Χριστού. Τέλος, αφού  εδάρη  σκληρά  με  ράβδους  και  γροθιές, παρέδωσε  το  πνεύμα  και περιεβλήθηκε  τον  αμαράντινο  στέφανο  του μαρτυρίου.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.          
Φερωνύμως εδέξω ως θείον έλαιον, ιερουργίας την χάριν, τη επινεύσει Χριστού, και ιέρευσας σοφώς  Πάτερ Ελλάδιε, και  Μαρτύρων  κοινωνός, δι’ αγώνων ιερών, γενόμενος Ιεράρχα, καθικετεύεις απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιο. Ήχος  πλ. δ’. Τη  υπερμάχω.

Ώσπερ  ελαία  ανεβλάστησας  κατάκαρπος

Αθλητικήν  ιερουργέ  νέμων  χρηστότητα

Τοις  το  έλεος  του  Λόγου  προσδεχομένοις.

Αλλ’ ως Μάρτυς  και  φωστήρ λαμπρός της πίστεως

Καθοδήγησον ημάς προς γνώσιν ένθεον       
Τους  βοώντάς  σοι,  χαίροις  Πάτερ  Ελλάδιε.

Μεγαλυνάριο.
Έλεος Ελλάδιε θεϊκόν, ταις σαις ευπροσδέκτοις, μεσιτείαις προς τον Θεόν, βλύσον Ιεράρχα, τοις πίστει ευφημούσι, των σων αγωνισμάτων, την θείαν άθλησιν.