Η Οσία Πελαγία

Ζούσε στην Αντιόχεια και ανήκε στην τάξη των ελαφρών γυναικών. Ήταν πόρνη. Η ζωή της ήταν βουτηγμένη μέσα στον οίστρο των αμαρτωλών  ηδονών. Η  ακολασία  είχε  πωρώσει  τόσο την  συνείδησή της,  ώστε  καμιά  έννοια μετανοίας  να μη μπορεί  να εισχωρήσει  στην ψυχή της. Επομένως, θα μπορούσε να πει κανείς, ήταν  καταδικασμένη από την επίγεια ζωή της στο πυρ της κολάσεως. Όμως όχι! Ο πολυεύσπλαχνος  Κύριός  μας  διαβεβαίωσε  ότι  «αι  τελώναι  και  αι πόρνοι  προάγουσιν υμάς  εις  την  βασιλείαν  του Θεού». Δηλαδή, οι τελώνες  και  οι πόρνες, που  στην  αρχή  έδειξαν  απείθεια  στο  Νόμο  του Θεού, αλλά   κατόπιν  ειλικρινά  μετάνιωσαν, προλαμβάνουν στη βασιλεία  του  Θεού  εσάς, που  μόνο με τα λόγια δείξατε υπακοή  στον Θεό,  στην  πράξη  όμως  υπήρξατε  απειθείς  και  άπιστοι.

Πράγματι  η  Πελαγία τυχαία σε κάποια σύναξη χριστιανών άκουσε θερμό κήρυγμα περί αγνότητας, του επισκόπου  Νόννου. Τα λόγια του ήλεγξαν και συγκλόνισαν την ψυχή της. Με την χάρη του Θεού, απαρνήθηκε  την  άσωτη ζωή της, πούλησε τα  διάφορα  κοσμήματά  της και τα χρήματα τα διαμοίρασε στους φτωχούς.         
Αφού  κατηχήθηκε και βαπτίσθηκε, μετά οκτώ ημέρες πήγε στην Ιερουσαλήμ,  όπου  με  σκληρή  άσκηση  πέρασε  την  υπόλοιπη  ζωή  της.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἐξ ἀκανθῶν καθάπερ ῥόδον εὐῶδες, τῇ Ἐκκλησίᾳ Πελαγία ἐδείχθης, ταῖς ἐναρέτοις πράξεσιν εὐφραίνουσα ἡμᾶς· ὅθεν καὶ προσήγαγες, ὡς ὀσμὴν εὐωδίας, τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, τὸν σὸν βίον Ὁσία. Ὃν ἐκδυσώπει σώζεσθαι ἡμᾶς, παθῶν παντοίων, ψυχῆς τε καὶ σώματος.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.       
Πελάγει ἀρετῶν, ἀληθῶς ἰσαγγέλων, τὸ πέλαγος τῶν σῶν, ἐγκλημάτων Ὁσία, πανσόφως ἐβύθισας, καὶ δακρύων τοῖς ῥεύμασιν, ἐναπέπνιξας, τὸν πολυμήχανον ὄφιν· ὅθεν ἤστραψας, ὥσπερ λαμπὰς μετανοίας, τὴν κτίσιν φαιδρύνουσα.

Μεγαλυνάριον.
Φερωνύμως πέλαγος γαληνόν, πλεύσασα Ὁσία, μετανοίας τῆς ἱερᾶς, Μῆτερ Πελαγία, τοῖς ἐν πελάγει βίου, λιμὴν σωτηριώδης, ὤφθης καὶ ἄκλυστος.