Είναι ένας
από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Ήταν γιος του Βαθουήλ, από τη φυλή Ρουβήμ
(αυτό όμως δεν είναι σαφές, διότι άλλοι
τον θέλουν καταγόμενο από την φυλή Γάδ), και προφήτευσε όταν βασιλιάς στην φυλή
του Ιούδα ήταν ι Ιωνάς
(878 – 838 π.Χ).
Το προφητικό του βιβλίο, έχει λεχθεί ότι το διακρίνει
ύφος ποιητικότατο, περίκομψο,
ζωηρό και αποτελεί κόσμημα της
εβραϊκής φιλολογίας. Να τι λέει περί μετανοίας: «Και νυν λέγει Κύριος ο Θεός υμών επιστράφητε προς με εξ όλης της καρδίας υμών και εν
νηστείᾳ και εν κλαυθμώ και εν κοπετώ
και διαρρήξατε τας καρδίας υμών και μη
τα ιμάτια υμών και
επιστράφητε προς Κύριον τον Θεόν
υμών, ότι ελεήμων και οικτίρμων εστι, μακρόθυμος
και πολυέλεος». Και τώρα, λέει ο Κύριος και Θεός σας: Επιστρέψτε με
μετάνοια σ’ εμένα με όλη σας την καρδιά, με νηστεία και με δάκρυα μετανοίας.
Σχίστε τις καρδιές σας από πόνο μετανοίας και συναίσθηση της ενοχής σας, και
όχι τα ενδύματά σας. Επιστρέψτε στον Κύριο και Θεό σας, διότι αυτός είναι ελεήμων
και
οικτίρμων, μακρόθυμος και πολυέλεος.
Μπορούμε να πούμε ότι το προφητικό βιβλίο του Ιωήλ,
αποτελείται από τρία κεφάλαια, που εκεί
μέσα προφητεύει την έκχυση των δωρεών του Αγίου Πνεύματος (Πράξ. στ’ 17) στην χριστιανική
εκκλησία, καθώς επίσης και τα σημεία, που θα προηγηθούν της δευτέρας
παρουσίας του Κυρίου.
Ο
προφήτης Ιωήλ απεβίωσε ειρηνικά.
(Ορισμένοι Συναξαριστές, περιττώς επαναλαμβάνουν την μνήμη του και την 31η Μαρτίου).
(Ορισμένοι Συναξαριστές, περιττώς επαναλαμβάνουν την μνήμη του και την 31η Μαρτίου).
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς ἔμπνουν κειμήλιον, τῶν ἱερῶν ἀρετῶν, Προφήτης θεόληπτος, ὤφθης σοφέ, Ἰωήλ, ἑλλάμψει τοῦ Πνεύματος· ὅθεν τῆς εὐσεβείας, ἡ πηγὴ ὡς προέφης, ἔβλυσε τοῖς ἐν κόσμῳ, ἐκ τοῦ οἴκου Κυρίου· ἧς νῦν καταπολαύοντες, πόθῳ τιμῶμέν σε.
Ὡς ἔμπνουν κειμήλιον, τῶν ἱερῶν ἀρετῶν, Προφήτης θεόληπτος, ὤφθης σοφέ, Ἰωήλ, ἑλλάμψει τοῦ Πνεύματος· ὅθεν τῆς εὐσεβείας, ἡ πηγὴ ὡς προέφης, ἔβλυσε τοῖς ἐν κόσμῳ, ἐκ τοῦ οἴκου Κυρίου· ἧς νῦν καταπολαύοντες, πόθῳ τιμῶμέν σε.
Κοντάκιον.
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.
Τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ, νοητῶς θεώρησας, ἐδέξω Ἰωήλ, τῶν μελλόντων τὴν γνῶσιν· τὸ Πνεῦμα γὰρ τὸ Ἅγιον, ὥσπερ ἔφης ἐκκέχυται, κατ’ ἐνέργειαν, εἰς πᾶσαν σάρκα Προφῆτα, τὴν πιστεύσασαν, τῷ ἐπὶ γῆς κενωθέντι, καὶ σὲ θαυμαστώσαντι.
Τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ, νοητῶς θεώρησας, ἐδέξω Ἰωήλ, τῶν μελλόντων τὴν γνῶσιν· τὸ Πνεῦμα γὰρ τὸ Ἅγιον, ὥσπερ ἔφης ἐκκέχυται, κατ’ ἐνέργειαν, εἰς πᾶσαν σάρκα Προφῆτα, τὴν πιστεύσασαν, τῷ ἐπὶ γῆς κενωθέντι, καὶ σὲ θαυμαστώσαντι.
Μεγαλυνάριον.
Ὤφθη ἀποστάζουσα γλυκασμόν, Ἰωὴλ Προφῆτα, σοῦ ἡ γλῶσσα προφητικόν· τὴν γὰρ ἐν τῷ Λόγῳ, ἀνάπλασιν τοῦ κόσμου, συμβολικῶς κηρύττει, δι’ ἧς ἐσώθημεν.
Ὤφθη ἀποστάζουσα γλυκασμόν, Ἰωὴλ Προφῆτα, σοῦ ἡ γλῶσσα προφητικόν· τὴν γὰρ ἐν τῷ Λόγῳ, ἀνάπλασιν τοῦ κόσμου, συμβολικῶς κηρύττει, δι’ ἧς ἐσώθημεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου