Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος

Υπηρετούσαν στις  στρατιωτικές  τάξεις  του  αυτοκράτορα  Μαξιμιανού. Τους διέκρινε μεγάλη ανδρεία στα πεδία των μαχών, αλλά και σωφροσύνη  στην  καθημερινή τους ζωή. Γι’ αυτό  και  ο  αυτοκράτορας τους  απένειμε τα αξιώματα του πριμικηρίου  και  του  σεκουνδουκηρίου, αντίστοιχα.

Όταν  όμως έμαθε ότι  οι  δυο  επίλεκτοι  στρατιώτες  του  ήταν  χριστιανοί, δεν ήθελε με κανένα τρόπο να το πιστέψει. Για να πεισθεί λοιπόν χειροπιαστά, οργάνωσε τελετές με θυσίες σε ειδωλολατρικό  ναό και κάλεσε να παραστούν σ’ αυτές οι Σέργιος και Βάκχος. Οι δυο χριστιανοί στρατιώτες αρνήθηκαν και ομολόγησαν τον Χριστό με θαρραλέο   φρόνημα. Εξοργισμένος  τότε ο αυτοκράτορας, διέταξε και τους αφαίρεσαν τα διάσημα των αξιωμάτων τους. Έπειτα, αφού τους ενέπαιξαν  και  τους  διαπόμπευσαν  με διάφορους τρόπους, τους έστειλαν  σε  ένα  σκληρό  δούκα  της  Ανατολής, τον  Αντίοχο.

Αυτός  με  πρωτοφανή  ωμότητα μαστίγωσε μέχρι  θανάτου το  Βάκχο. Στον δε Σέργιο, επειδή κάποτε τον είχε ευεργετήσει, πρότεινε, αφού αρνηθεί τον Χριστό, να του χαρίσει την ζωή. Η γενναία απάντηση του Σεργίου ήταν τα λόγια του Απ. Παύλου: «Εμοί το  ζήν Χριστός και  το αποθανείν  κέρδος». Σε μένα, είπε ο  Σέργιος, ζωή  είναι  ο  Χριστός. Αλλά και  το  να  πεθάνω είναι  κέρδος, διότι έτσι  θα ενωθώ  πλήρως με το Χριστό.
Τότε, ο  Αντίοχος  αμέσως  έδωσε  διαταγή  και  τον  αποκεφάλισαν.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.          
Τριάδος τῆς Ἁγίας ὁπλῖται τροπαιοῦχοι, ἡ λαμπρὰ δυὰς τῶν Μαρτύρων, ὡράθητε ἐν ἄθλοις, Σέργιος ὁ θεῖος ἀριστεύς, καὶ Βάκχος ὁ γενναῖος ἀθλητής· διὰ τοῦτο δοξασθέντες περιφανῶς, προΐστασθε τῶν βοώντων· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ ὑμῶν, πᾶσιν ἰάματα.

           

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.           
Τοὺς γενναίους Μάρτυρας, καὶ ἀδελφοὺς ἐν τῇ πίστει, συνελθόντες στέψωμεν, ἐν ἱεραῖς εὐφημίαις, Σέργιον, τὸν τῆς Τριάδος στερρὸν ὁπλίτην, Βάκχον τε, τὸν ἐν βασάνοις συγκαρτεροῦντα, τὸν Χριστὸν θεολογοῦντας, τὸν ἀθλοθέτην καὶ Ποιητὴν τοῦ παντός.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῶν Μαρτύρων ἡ ξυνωρίς, Σέργιος ὁ θεῖος, καὶ ὁ Βάκχος ὁ εὐκλεής, οἱ τὸν Θεῖον Λόγον, δοξάσαντες ἐν ἄθλοις, ᾦ νῦν συνδοξασθέντες, ἡμᾶς φρουρήσατε.