Ο Άγιος Θωμάς ο Απόστολος

Ήταν μεταξύ των δώδεκα μαθητών του  Κυρίου  και  ανήκε  σε  οικογένεια αλιέων.

Ο Θωμάς, λοιπόν, μετά την Ανάσταση του Χριστού και την πρώτη εμφάνισή Του στους μαθητές, δυσπιστούσε σ’ αυτά που του  έλεγαν  αυτοί. Αλλά ο Κύριος επανεμφανίστηκε στους μαθητές μέσα  στο  υπερώον, όταν μεταξύ τους βρισκόταν και ο Θωμάς. Τότε  ο  Κύριος  προέτρεψε τον  Θωμά να ψηλαφήσει τις πληγές από τα καρφιά  που  Τον  σταύρωσαν, και  να  μη γίνεται  άπιστος, αλλά  πιστός.

Εκθαμβωμένος  ο  Θωμάς, προσκύνησε και   ανεβόησε: «Ο  Κύριός μου  και   ο Θεός μου». Η δε απάντηση του Κυρίου ήταν τέτοια, που θα  διδάσκει όλους όσους  θέλουν  να  δυσπιστούν στην  αλήθεια του  Ευαγγελίου. Είπε, λοιπόν, ο Κύριος: «ότι  εώρακάς με, πεπίστευκας, μακάριοι οι  μη  ιδόντες και  πιστεύσαντες». Δηλαδή, λέει ο  Κύριος  στον Θωμά, πίστεψες  επειδή  με είδες. Μακαριότεροι  και περισσότερο καλότυχοι  είναι  εκείνοι, που  άν  και δεν  με είδαν, πίστεψαν.   
Η παράδοση αναφέρει ότι ο Θωμάς μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος πήγε και κήρυξε το  Ευαγγέλιο  στους  Πέρσες, Μήδους και Ινδούς. Στην χώρα δε των τελευταίων, μαρτύρησε με θάνατο δια λογχισμού.  Έτσι, τον  αξίωσε  ο  Θεός  όχι  μόνο να  κηρύξει  το  Ευαγγέλιό Του,  αλλά  και να  δώσει  τη  ζωή  του  γι’ Αυτόν.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.           
Ὡς θεῖος Ἀπόστολος, θεολογίας κρουνούς, ἐνθέως ἐξήντλησας, ἐκ λογχονύκτου πλευρᾶς, Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ὅθεν τῆς εὐσεβείας, κατασπείρας τὸν λόγον, ἔλαμψας ἐν Ἰνδίᾳ, ὡς ἀκτὶς οὐρανία, Θωμᾶ τῶν Ἀποστόλων, τὸ θεῖον ἀγλάϊσμα.

Κοvτάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ὁ τῆς θείας χάριτος πεπληρωμένος, τοῦ Χριστοῦ Ἀπόστολος, καὶ ὑπηρέτης ἀληθής, ἐν μετανοῖᾳ ἐκραύγαζε· Σύ μου ὑπάρχεις, Θεός τε καὶ Κύριος.

Ἕτερον Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὐπερμάχῳ.

Ὡς κοινωνὸς τοῦ ἐκ πλευρᾶς ἄφεσιν βλύσαντος

Τοῦ ζωηφόρου ὁμοιώματος ἐτρύφησας

Λογχευθεὶς Θωμᾶ πανεύφημε τὴν πλευράν σου.

Ἀλλ’ ὡς Μάρτυς καὶ Ἀπόστολος θεόληπτος

Σωσωσμένους τῷ Δεσπότῃ σου προσάγαγε  
Τοὺς βοῶντάς σοι, χαίροις μάκαρ Ἀπόστολε.

Μεγαλυνάριον.
Τῇ χειρὶ ἁψάμενος τῆς πλευρᾶς, τοῦ βλύσαντος κόσμῳ, ἀθανάτου ζωῆς κρουνούς, ἐξ αὐτῆς ἐδέξω, δογμάτων θεῖα ῥεῖθρα, δι’ ὧν ψυχὰς ἀρδεύεις, Θωμᾶ Ἀπόστολε.