Οι Άγιοι Κάρπος, Παπύλος, Αγαθόδωρος και Αγαθονίκη οι Μάρτυρες

Μαρτύρησαν  όταν  αυτοκράτορας  ήταν  ο Δέκιος (249 – 251), σκληρότατος  διώκτης  των χριστιανών. Όλοι, πατρίδα είχαν την Πέργαμο.

Ο  Κάρπος, με άρτια  γραμματική  μόρφωση, ευσεβέστατος  και  με πολλές  υπηρεσίες  στην  Εκκλησία,  είχε  γίνει  επίσκοπος  Θυατείρων.

Ο  Παπύλος, που  είχε  σπουδάσει  ιατρική  και πρόσφερε τις  υπηρεσίες του  αμισθί, έγινε  διάκονος  και  άμεσος  συνεργάτης  του  Κάρπου.

Ο  Αγαθόδωρος, ψυχή  εκλεκτή  και  πιστή, ήταν  υπηρέτης  στην επισκοπή  Θυατείρων.

Όταν και  τους τρεις συνέλαβε ο ανθύπατος Ουαλέριος, ομολόγησαν μπροστά του με παρρησία τον Χριστό. Τότε ο Ουαλέριος τους είπε: «Οι χριστιανοί είναι δεισιδαίμονες, ανίκανοι, χωρίς ανώτερα αισθήματα. Εσείς,  σαν  μορφωμένοι  άνθρωποι,  αμέσως  πρέπει  να τους  αρνηθείτε».

Στην  κατηγορία  αυτή, απάντησε ο Επίσκοπος Κάρπος με τα λόγια του Απ. Παύλου. Μια  απάντηση  που ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει στους αιώνες, για το φρόνημα των συνειδητών χριστιανών. Είπε λοιπόν:  «Κοπιώμεν εργαζόμενοι ταις ιδίαις χερσί λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν», που σημαίνει, εμείς οι χριστιανοί  βασιλιά, κοπιάζουμε με τα ίδια μας τα χέρια. Έπειτα, την  ώρα  που οι άπιστοι μας βρίζουν και μας περιγελούν, εμείς ευχόμαστε αγαθά γι’ αυτούς. Ενώ μας καταδιώκουν, τους δείχνουμε ανοχή, ενώ μας συκοφαντούν, απαντούμε με λόγια γλυκά και παρακλητικά.
Εκνευρισμένος  ο  Ουαλέριος από  την  απάντηση, αφού  τους  βασάνισε, μαζί  με την  αδελφή  του  Παπύλου  Αγαθονίκη, όλους τους αποκεφάλισε.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.          
Βίον ἔνθεον, διαδραμόντες, Χριστοῦ ὤφθητε, συγκληρονόμοι, δι’ ἀθλήσεως ἐχθρὸν τροπωσάμενοι, Κάρπε σοφὲ καὶ κλεινὲ Ἀγαθόδωρε, Ἀγαθονίκη καὶ Πάπυλε ἔνδοξε. Θεῖοι Μάρτυρες, Χριστῷ τῷ Θεῷ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.    
Ὡς θησαυρὸν πολυτελῆ ὁ Δεσπότης, καὶ κρήνην βρύουσαν κρουvοὺς ἰαμάτων, τοῖς ἐπὶ γῆς παρέσχετο τὰ λείψανα ὑμῶν· νόσους μὲv καθαίροντα, παθημάτωv ποικίλωv, χάριν δὲ βραβεύοντα, ταῖς ψυχαῖς ἀενάως· διὸ συμφώvως Κάρπε τὴν ὑμῶν, Πάπυλε πόθῳ, τελοῦμεv πανήγυριv.

Μεγαλυνάριον.
Κάρπωμα προσήχθητε λογικόν, ἄνθραξι τῶν ἄθλων, τῷ τυθέντι ὑπὲρ ἡμῶν, Πάπυλε καὶ Κάρπε, σὺν τῷ Ἀγαθοδώρῳ, καὶ τῇ Ἀγαθονίκῃ· διὸ δεδόξασθε.