Ο Άγιος Αρέθας ο Μεγαλομάρτυρας και οι συν αυτώ

Έζησε τον  6^ο  αιώνα  μ.Χ.  και  ήταν  ένας  από  τους  προύχοντες  της  πόλης  Νέγρας στην   Αιθιοπία. Όταν  ασπάσθηκε το  χριστιανισμό, διακρινόταν  για  την  ευσέβεια  και τις πολλές του αγαθοεργίες. Κοντά του μαζεύτηκε ένας όμιλος από άνδρες και γυναίκες, που  καθημερινό  τους  έργο  είχαν  την  διδασκαλία  του  θείου  λόγου.

Η πρόοδος αυτή  του  Ευαγγελίου  στην  Εκκλησία  της  Νέγρας,  εξήγειρε  το  φανατισμό των ειδωλολατρών, και συνέλαβαν τον Αρέθα με τους συνεργάτες του. Ο Αρέθας ήταν τότε γέροντας. Οι εχθροί  της  πίστης  του  συνέστησαν  να  λυπηθεί  τα γεράματά του και να απαρνηθεί τον Χριστό. Τότε ο Αρέθας έδωσε γενναία απάντηση: «Στην διάρκεια της  ζωής μου, είπε, διέπραξα  πολλά  αμαρτήματα. Ο  Ιησούς  Χριστός  με καθάρισε  απ’ αυτά  δια της θυσίας Του και με την πίστη μου προς Αυτόν. Και  από άνθρωπο απώλειας με έκανε κληρονόμο του ανεσπέρου φωτός και  της  αιώνιας ζωής. Τώρα μου προσφέρει και  άλλη  τιμή. Μου  δίνει  την ευκαιρία, από την σάρκα ενός γέροντα  να προβάλει αθλητής, αποδεικνύοντας ότι η ισχύς και η ελευθερία του πνεύματος μπορούν να καταφρονήσουν κάθε άνομη απειλή  και  βία και να καταισχύνουν τους δυνατούς της γης».         
Η  απάντηση αυτή εξαγρίωσε περισσότερο τους δήμιούς του, που αμέσως αποκεφάλισαν  τον  Αρέθα  με  τους  συνεργάτες του.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Εὐσεβείᾳ ἐμπρέπων τῇ ἀθλήσει δεδόξασαι, τὴν τῶν Χριστοκτόνων κακίαν καθελὼν τῇ ἐνστάσει σου· διὸ καὶ προσενήνοχας Χριστῷ, Μαρτύρων ἀρραγῆ συνασπισμόν, ὥσπερ θεῖος παιδοτρίβης καὶ ὁδηγός, Ἀρέθα παμμακάριστε. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.    
Εὐφροσύνης πρόξενος ἡμῖν ἐπέστη, ἡ φωσφόρος σήμερον, τῶν Ἀθλοφόρων ἑορτή· ἣv ἐκτελοῦντες δοξάζομεv, τὸν ἐv ὑψίστοις ὑπάρχοντα Κύριον.

Μεγαλυνάριον.
Κλῆρος περιούσιος καὶ λαός, ἔχων ταξιάρχην, τὸν Ἀρέθαν τὸν εὐκλεῆ, τῇ τῶν πρωτοτόκων, συνήφθη Ἐκκλησίᾳ, μαρτυρικοῖς ἀγῶσιν· ὃν μεγαλύνωμεν.