Οι Άγιοι Θύρσος, Λεύκιος και Καλλίνικος

Οι  Άγιοι  Θύρσος,  Λεύκιος  και  Καλλίνικος  έζησαν  τον  3^ου  αιώνα  μ.Χ.  Κατάγονταν από  την  Βιθυνία  και  κατοικούσαν στην Καισάρεια. Ήταν  γόνοι επιφανών οικογενειών  και  διήγαν  ευσεβή  και  ταπεινό  βίο.

Μαρτύρησαν, όταν ο αυτοκράτορας Δέκιος κήρυξε σκληρό διωγμό κατά των χριστιανών.  Χωρίς να φοβηθεί τις απειλές των ειδωλολατρών, ο  Λεύκιος παρουσιάστηκε οικειοθελώς  στον  έπαρχο  Κουμβρίκιο,  στον  οποίο  και  ομολόγησε την  πίστη του.  Δεν  δίστασε  να  ελέγξει  τον  έπαρχο,  που  προσπαθούσε  με  κάθε μέσο,  να  περιορίσει  την διάδοση του χριστιανισμού.  Εξοργισθείς ο  Κουμβρίκιος διέταξε τον βασανισμό  του  Αγίου. Αφού  υπέστη  φρικτά  βασανιστήρια,  ο  Λεύκιος πέθανε  με  αποκεφαλισμό.

Η γενναία  στάση  του  Αγίου  οδήγησε  μπροστά  στον  ηγεμόνα  και  τον  Θύρσο,  ο οποίος  ομολόγησε  με θάρρος  ότι  Κύριος  και  Θεός  του  είναι  ο  Ιησούς  Χριστός.  Για την ομολογία του αυτή υπέστη φοβερά  βασανιστήρια, γεγονός που οδήγησε στην χριστιανική πίστη τον ειδωλολάτρη ιερέα Καλλίνικο.  
Οι  δυο  άνδρες βρήκαν μαρτυρικό  θάνατο. Ο  Καλλίνικος  αποκεφαλίστηκε,  ενώ  ο Θύρσος  θανατώθηκε  με  πριόνια  από  τους  δήμιους.

Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Την ωραιότητα.       
Την εξαστέλεχον, Μαρτύρων φάλαγγα, ασμάτων άνθεσιν ανευφημήσωμεν, ως καθαιρέτας  του  εχθρού,  και  στύλους της ευσεβείας, Θύρσον και Φιλήμονα, και στερρόν  Απολλώνιον, Αρριανόν  Καλλίνικον,  και  τον ένδοξον  Λεύκιον·  αυτοί  γαρ ουρανίων  χαρίτων,  κόσμω  πυρσεύουσι  την  αίγλην.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.    
Τους φωστήρας άπαντες, της Εκκλησίας, συνελθόντες σήμερον, εν εγκωμίοις  ιεροίς, ανευφημούντες  υμνήσωμεν,  ως  Αθλοφόρους  Χριστού  του  Θεού  ημών.

Μεγαλυνάριον.
Δήμος αγιόλεκτος και σεπτός, πρόκειται εις αίνον, Αθλοφόρων θεοστεφών, ών τας αριστείας, πνευματικώς τιμώντες, την τούτων μυηθώμεν,  θείαν  ανάβασιν.