Οι Άγιοι Μηνάς, Ερμογένης και Εύγραφος

Ο  Μηνάς  ήταν Αθηναίος και  από την οικογένειά του ειδωλολάτρης. Όταν όμως εκπαιδεύτηκε και μορφώθηκε αρκετά, διαπίστωσε ότι η πολυθεΐα ήταν  μάλλον  ψέμα και  πλάνη.  Στην  μελέτη  των  φιλοσόφων επίσης, δεν μπόρεσε να  βρει  κάτι το αληθινό. Τότε προχώρησε στην μελέτη χριστιανικών συγγραμμάτων. Έπειτα του Ευαγγελίου, όπου και  βρήκε αυτό που  τον γέμιζε ψυχικά, δηλαδή  το  φως και  την αλήθεια.  Έτσι,  ο Μηνάς  έγινε  χριστιανός.

Αργότερα,  ο  βασιλιάς  Μαξιμίνος  (311 – 313),  μη  γνωρίζοντας  ότι  είναι  χριστιανός, τον  έκανε  έπαρχο  Αλεξανδρείας.  Αλλά  όταν  ο  βασιλιάς  αυτός  διέταξε  διωγμούς στην  πόλη  αυτή,  ο  Μηνάς  όχι  μόνο  δεν  εξετέλεσε  την διαταγή, αλλά και συνετέλεσε  να  πληθυνθούν  οι   χριστιανικές  τάξεις.

Τότε  ο  Μαξιμίνος  έστειλε  νέο  έπαρχο, τον Αθηναίο λόγιο  Ερμογένη.  Αυτός, τηρώντας το γράμμα του νόμου, βασάνισε σκληρά  τον Μηνά και  τον έκλεισε  στη φυλακή, για να πεθάνει εκεί μέσα από τις πληγές του. Μετά  από  καιρό, όταν  ο Ερμογένης  έστειλε  να  διαπιστώσουν αν  και  πότε  πέθανε  ο  Μηνάς,  διαπίστωσαν  ότι  όχι  μόνο  δεν  είχε  πεθάνει,  αλλά  και  οι  πληγές  του θεραπεύθηκαν. Τότε δημόσια  τον  ρώτησε πως  έγινε  αυτό.  Ο  Μηνάς  ἀπάντησε  ότι  θεραπεύθηκε  την  ώρα που πεσμένος στο έδαφος έψαλλε:  «Εάν πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι  κακά,  ότι  συ  μετ’ εμού  εί  Κύριε».  Εάν  δηλαδή  αντικρίσω  τον  θάνατο, δε θα φοβηθώ μήπως πάθω κακό, διότι συ είσαι μαζί μου, Κύριε.
Η  απάντηση είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει χριστιανός ο Ερμογένης και  κάποιος διακεκριμένος  πολίτης,  ο  Εύγραφος.  Αργότερα,  όλους  μαζί  τους  αποκεφάλισαν.

Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Την ωραιότητα.       
Η  καλλικέλαδος,  θεόφρον  γλώσσά  σου,  λαμπρώς  κηρύξασα,  Χριστού  την  σάρκωσιν, συναθλητάς σοι ευκλεείς, ειλκύσατο εν σταδίω, Μηνά παμμακάριστε, Ερμογένην  τον ένδοξον, και τον θείον Εύγραφον,  μεθ’ ών  χαίρων  ηγώνισαι.  Και  νυν την  Παναγίαν  Τριάδα,  υπέρ  ημών  εκδυσωπείτε.

Κοντάκιον. Ήχος α’. Χορός Αγγελικός.        
Μηνάν τον θαυμαστόν, Ερμογένην τον θείον, και Εύγραφον ομού, ιεραίς μελῳδίαις, τιμήσωμεν άπαντες, ως τιμήσαντας Κύριον, και αθλήσαντας, υπέρ αυτόύ  και  χορείαν, την ασώματον, εν ουρανοίς  πεφθακότας,  και  θαύματα  βλύζοντας.

Μεγαλυνάριον.
Ώσπερ  λιγυρόφθογγος  αηδών,  Μηνά τον των όλων, διαγγείλας Δημιουργόν, Εύγραφον  τον θείον, ομού  συν Ερμογένει, συμφύτους επεσπάσῳ, τω  θείω  σκάμματι.