Ο Άγιος Νεκτάριος ο Νέος Οσιομάρτυρας από τα Βρύουλλα ή Βουρλά

Γεννήθηκε  από  φτωχούς  αλλά  ευσεβείς  γονείς  στα  Βρύουλλα  ή  Βουρλά  της  Εφέσου  και ονομαζόταν  Νικόλαος. Έμεινε  ορφανός  από πατέρα και 17  ετών  μπήκε  με  μισθό  στην υπηρεσία  κάποιου  αγά.

Μαζί με άλλους έξι νέους χριστιανούς, εξαπατήθηκε από τους Τούρκους και εξισλαμίστηκε,  διότι  πίστεψαν  ότι  οι  γονείς  τους  πέθαναν  από    κάποια  επιδημία.

Όταν  όμως  ο  Νικόλαος γύρισε στα  Βουρλά, πληροφορήθηκε ότι  η  μητέρα του  ζούσε  και έτρεξε με χαρά κοντά της. Η  ευσεβής μητέρα, όταν είδε με τούρκικα ρούχα  τον  γιο  της, τον  έδιωξε  λέγοντάς του  ότι,  εγώ  δεν  γέννησα  Τούρκο  αλλά  Νικόλαο  Χριστιανό.  Τότε  ο Νικόλαος  κατάλαβε  το  αμάρτημά  του  και  μετά  από  ένα  ταξίδι  στη  Σμύρνη,  Βλαχία  και πάλι  στη  Σμύρνη,  εξομολογήθηκε  σ’  έναν  Αγιορείτη  μοναχό,  και  με  την  ευλογία  του πήγε στο Άγιον Όρος. Εκεί κατέληξε στην Σκήτη της Αγίας Άννας, κοντά  στον πατριώτη  του  μοναχό   Χατζή  Στέφανο,  όπου  έγινε  μοναχός  με  το  όνομα  Νεκτάριος.

Αλλά  ο  πόθος  του  μαρτυρίου  έκαιγε  μέσα  στην  καρδιά του.  Έτσι με τις ευλογίες του πνευματικού του έφυγε να μαρτυρήσει, με τη συνοδεία  του  οσιοτάτου  χειραγωγού  του, Στεφάνου.  Όταν έφτασαν στην πατρίδα τους  τα  Βουρλά, ο  Νεκτάριος  παρουσιάστηκε στον κριτή  και  αφού  έριξε  το  φέσι  του  κατά  γης  είπε:  «Πάρτε τα σημάδια της  πίστης  σας, εγώ χριστιανός Νικόλαος γεννήθηκα και χριστιανός θέλω να πεθάνω».
Παρά τις όλες κολακείες και τα βασανιστήρια,  ο  Νεκτάριος  έμεινε  αμετακίνητος  στην πίστη  του.  Έτσι  τον  αποκεφάλισαν  στις  11  Ιουλίου  1820.

Απολυτίκιο. Ήχος  δ'. Ταχύ  προκατάλαβε.
Βρυούλλων  αγλάϊσμα,  και  αντιλήπτωρ  θερμός,  εδείχθης  Νεκτάριε,  ως  Αθλητής  του Χριστού,  εσχάτοις  εν  έτεσι·  συ  γαρ  καλώς  ασκήσας,  εν τω  όρει  του  Άθω,  ήθλησας θεοφρόνως,  και  καθείλες  τον  όφιν· διο  σε   Οσιομάρτυς, πόθω  γεραίρομεν.

Κοντάκιον. Ήχος  δ’.  Ο  υψωθείς  εν  τω  Σταυρώ.           
Το  της  αγάπης  του  Χριστού  θείον  νέκταρ,  τη  εν  τω  Άθω  εναρέτω  ζωή  σου,  εν  τη  ψυχή δεξάμενος  Νεκτάριε,  έδραμες  προς  άθλησιν,  στερροτάτη  καρδία  και  Χριστόν  εδόξασας, τοις  σεπτοίς  σου  αγώσι,  και  παρ’  αυτού  αξίως  δοξασθείς,  υπέρ  του  κόσμου, πρεσβεύεις εκάστοτε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις  ο  Βρυούλλων  θείος  βλαστός,  ο  νέκταρ  πηγάζων,  ταις  καρδίαις  των  ευσεβών, αγάπης  της  θείας,  των  πόθω  σε  τιμώντων,  σοφέ  Οσιομάρτυς,  θείε  Νεκτάριε.