Θαύμα Αγίας Ευφημίας της Μεγαλομάρτυρος

Ήταν χριστιανή παρθένος, που με το αίμά της σφράγισε την πίστη της στον  Χριστό  και με την  αυταπάρνησή  της  καταντρόπιασε  τους  ισχυρούς  ειδωλολάτρες  αυτοκράτορες.

Η Ευφημία καταγόταν  από  τη  Χαλκηδόνα  και  οι  γονείς  της  ονομάζονταν  Φιλόφρων  και Θεοδοσιανή.  Μόρφωσαν την  κόρη  τους  σύμφωνα  με  τις  επιταγές  του  Ευαγγελίου,  γι’ αυτό  και  η  Ευφημία  από  πολύ  νωρίς  διακρίθηκε  για  τον  άγιο  ζήλο  της,  το  σεμνό  ήθος και τη φιλανθρωπία της. Ήταν ωραία στο σώμα, και πολλοί ειδωλολάτρες νέοι περίμεναν έστω ένα ενθαρρυντικό χαμόγελό της. Αλλά  η  σεμνή  παρθένος  διατηρούσε ακηλίδωτη την αγνότητά της και είχε αφοσιωμένη την καρδιά της στον Θεό, στην περιποίηση  των  ασθενών  και  των  απροστάτευτων  ορφανών.

Όταν επί Διοκλητιανού διατάχθηκε σκληρός διωγμός κατά  των χριστιανών,  η  Ευφημία συνελήφθη και ομολόγησε ότι είναι χριστιανή. Τότε ο κριτής, υπολογίζοντας στην αδύνατη γυναικεία φύση της, την καταδίκασε σε θάνατο με βασανιστήρια.  Όμως  η Ευφημία αναδείχθηκε πολύ ισχυρότερη των βασανιστών της και υπέμεινε τα βασανιστήρια  με  θαυμαστή  καρτερία. Στο  τέλος  την  έριξαν  τροφή  στα  θηρία.

Δίδαξε έτσι με το παράδειγμά της, πως μπορεί  οι  χριστιανοί  να  φαίνονται  στον  κόσμο αδύνατοι, αλλά  «τα ασθενή του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα καταισχύνη τα ισχυρά». Δηλαδή, τους κατά κόσμον αδυνάτους εξέλεξε ο  Θεός, για να  καταντροπιάσει  εκείνους που  έχουν  ισχυρή  κοσμική  επιρροή.

Όμως, αυτήν την ημέρα, γίνεται ανάμνηση του θαύματος που έγινε από την Αγία Ευφημία, όταν, κατά την εποχή  του  Μαρκιανού  και  της  Πουλχερίας,  συντάχθηκαν  δυο τόμοι που περιείχαν τον όρο της Συνόδου, που έγινε στη Χαλκηδόνα (451) και  ήταν  ένας των ορθοδόξων και ένας των  Μονοφυσιτών. Για  να  πάψει  λοιπόν  η  έριδα  μεταξύ  των δυο πλευρών, αποφασίστηκε να τεθούν  και  οι  δυο  τόμοι  μέσα  στη  λάρνακα  της  Αγίας Ευφημίας, για να φανεί ποιον από τους  δυο  θα  δεχθεί  η  Αγία. Μετά την αποσφράγιση της λάρνακας,  βρέθηκε  ο  μεν  των  αιρετικών  τόμος  στα πόδια  της  Αγίας  πεταμένος,  ο  δε των ορθοδόξων στο στήθος της.     
(Να σημειώσουμε ότι η κυρίως μνήμη του μαρτυρίου της  Αγίας  Ευφημίας  τελείται  στις 16  Σεπτεμβρίου).

Απολυτίκιο.  Ήχος  γ’. Θείας  πίστεως.
Λίαν  εύφρανας,  τους  Ορθοδόξους, και  κατῄσχυνας, τους  κακοδόξους,  Ευφημία  Χριστού καλλιπάρθενε·  της  γαρ  Τετάρτης  Συνόδου  εκύρωσας,  ά  οι  Πατέρες  καλώς  εδογμάτισαν. Μάρτυς ένδοξε,  Χριστόν  τον  Θεόν  ικέτευε,  δωρήσασθαι  ημίν  το  μέγα  έλεος.

Κοντάκιον. Ήχος  β’.
Αγώνας  εν  αθλήσει,  αγώνας  εν  τη  πίστει  κατεβάλου  θερμώς,  υπέρ  Χριστού  του Νυμφίου  σου.  Αλλά  και  νυν,  ως  τας  αιρέσεις, και  εχθρών  το  φρύαγμα,  εν  τοις  ποσί  των βασιλέων  ημών  υποταγήναι  πρέσβευε, δια  της  Θεοτόκου, η  υπό  εξακοσίων  τριάκοντα, θεοφόρων  Πατέρων,  τον  Όρον  λαβούσα,  και  φυλάττουσα  πανεύφημε.

Μεγαλυνάριον.
Πίστιν  βεβαιούσα  την  αληθή,  δι’ ήν  Ευφημία,  σφαγιάζη  αθλητικώς,  εν  αγκάλαις  φέρεις, τον  Τόμον  των  Πατέρων, ποσί  δε  απορρίπτεις,  τον  της  αιρέσεως.