Η Οσία Μακρίνα Αδελφή του Μ. Βασιλείου

Στην ιστορία του χριστιανισμού λίγες υπήρξαν οι γυναικείες μορφές σαν την υπέρλαμπρη μορφή της Αγίας Μακρίνας, που ο Θεός την είχε προικίσει με τα μεγαλύτερα  πνευματικά  και  σωματικά  χαρίσματα.

Ήταν η μεγαλύτερη αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου Νύσσης. Ανατράφηκε σύμφωνα με τις  επιταγές  του  Ευαγγελίου,  από  την  ευσεβεστάτη μητέρα της  Εμμέλεια.  Όταν μεγάλωσε, αφοσιώθηκε στην αγαθοεργία  και  στην ανατροφή  των αδελφών της, που  έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα πνευματική τους πορεία.  Η Μακρίνα  ήταν  μνηστευμένη,  αλλά  ο  μνηστήρας της  πέθανε.

Τότε,  μαζί  με  τη  μητέρα  της,  αποσύρθηκε  σε  γυναικεία  μονή  στον Πόντο,  κοντά  στον  ποταμό  Ίρη.  Εκεί  κοντά  μόναζε  και  ο  αδελφός της,  Μ. Βασίλειος.  Στη μονή πέρασε τη ζωή της  με  τη  μελέτη  των  Γραφών, την προσευχή, και προπάντων  με  αγαθοεργίες.  Διότι πάντα είχε στο μυαλό της το λόγο του Θεού, που προτρέπει τους ανθρώπους,  «αγαθοεργείν, πλουτείν εν έργοις καλοίς, ευμεταδότους είναι, κοινωνικούς, αποθησαυρίζοντας  εαυτούς θεμέλιον καλόν εις το μέλλον, ίνα  επιλάβωνται της αιωνίου ζωής». Δηλαδή, να αγαθοεργούν, να γίνονται πλούσιοι σε καλά έργα, να δίνουν πρόθυμα  και  σε  άλλους  τα  αγαθά τους,  να  είναι  απλοί και καταδεκτικοί, και έτσι να αποταμιεύουν για τον εαυτό τους στέρεο θεμέλιο στο  μέλλον,  για  να  αποκτήσουν  την αιώνια ζωή.    
Μ’  αυτόν  τον  τρόπο  και  η  Αγία  Μακρίνα  έζησε  και  τελείωσε  τη  ζωή  της.

Απολυτίκιον.  Ήχος  γ’. Την  ωραιότητα.    
Σοφίας  έρωτι,  τον  νουν  πτερώσασα, κόσμου  ευπάθειαν,  εμφρόνως  έλιπες,  και ενδιαίτημα  τερπνόν  εγένου  θείας  αγάπης·  συ  γαρ  δι’  ασκήσεως,  και  ηθών  τελειότητος, νύμφη  εχρημάτισας, του  Σωτήρος περίδοξος· ω  πρέσβευε  υπέρ  των  βοώντων·  χαίροις Μακρίνα  Θεοφόρε.

Κοντάκιον.  Ήχος  δ’.  Επεφάνης  σήμερον.
Ως  φωτός  ανάπλεως  δικαιοσύνης, τύπος  θείων  πράξεων,  και  αρετών  μυσταγωγός, ώφθης  τοις  πίστει  βοώσί  σοι·  χαίροις  Μακρίνα,  παρθένων  αγλάϊσμα.

Μεγαλυνάριον.
Ήνθησας  εκ  ρίζης περικλεούς, κλέος ευσεβείας, γεωργούσα  από  παιδός·  βίω  γαρ αμέμπτω,  και  τρόποις  εναρέτοις, Μακρίνα  διαπρέπεις, ως  καλλιπάρθενος.