Ο Άγιος Ερμείας ο Μάρτυρας

Ο  Άγιος Μάρτυς Ερμείας καταγόταν από  τα Κόμανα της Καππαδοκίας και  άθλησε  κατά  τους χρόνους  του  αυτοκράτορος Μάρκου Αυρηλίου του Αντωνίνου (138 – 161 μ.Χ.). Υπηρετώντας  ως στρατιώτης στις Ρωμαϊκές λεγεώνες, κατά το διωγμό που κινήθηκε τότε εναντίον των Χριστιανών, διεβλήθη και  αυτός ως Χριστιανός, συνελήφθη δε και οδηγήθηκε ενώπιον του  δούκα Σεβαστιανού,  εξαναγκαζόμενος  να  θυσιάσει στα είδωλα. Ο  Ερμείας  αρνήθηκε να υπακούσει και  εξ αιτίας  αυτού  του  συνέτριψαν  τις σιαγόνες, του  έγδαραν το  δέρμα του προσώπου, του έσπασαν τους οδόντες και τον έριξαν σε αναμμένο καμίνι.  
Αφού  εξήλθε αβλαβής από τα μαρτύρια αυτά, ποτίστηκε με ισχυρότατο δηλητήριο. Αλλά και από  τη δοκιμασία αυτή  εξήλθε αβλαβής, και έγινε  πρόξενος  μεταστροφής  προς  τον Χριστό του  μάγου που  του  χορήγησε αυτό. Γι’ αυτό  τον λόγο  ο  μάγος  αποκεφαλίσθηκε,  όπως και πολλοί άλλοι ειδωλολάτρες. Υποβλήθηκε σε σειρά  νέων  βασανιστηρίων,  τέθηκε εντός ζέοντος  ελαίου και  τυφλώθηκε, στη  συνέχεια  δε επί τρείς ημέρες, αφού κρεμάσθηκε σε δένδρο, τελειώθηκε δια αποκεφαλισμού. Αξιώθηκε έτσι του μαρτυρικού στεφάνου.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.  
Χριστώ στρατευσάμενος, τω Βασιλεί  του  παντός, γενναίως διέκοψας, τας παρατάξεις εχθρών, Ερμεία πανένδοξε· συ γαρ εγκαρτερήσας, πολυτρόποις  αικίαις,  ήθλησας  εν τω γήρα, ως του Λόγου οπλίτης· ώ πρέσβευε Αθλοφόρε, σώζεσθαι  άπαντας.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η  Παρθένος σήμερον.           

Του  Χριστού  το  όνομα,  ομολογήσας  ευτόνως, και  σφοδρών κολάσεων, υπενεγκών τας οδύνας, ήσχυνας, των παρανόμων τας επινοίας· έδειξας, της ευσεβείας πάσι το κράτος· δια τούτο σε  Ερμεία,  ο  Αθλοθέτης  Λόγος  εδόξασε.

Μεγαλυνάριον.
Όπλοις αληθείας περιφραχθείς, καθείλες του ψεύδους,  Αθλοφόρε  τον  ευρετήν, εν γήρα νεάζον, ψυχής φρόνημα φέρων, και ήθλησας νομίμως, Ερμεία ένδοξε.