Ο Άγιος Σίμων ο Απόστολος ο Ζηλωτής

Ο  Απόστολος Σίμων, ένας από τους δώδεκα Μαθητές  του  Κυρίου,  αδελφός του  Ιούδα  του  Λεββαίου,  είχε  την  επωνυμία  Καναναίος  ή Κανανίτης.  Η επωνυμία  αυτή  δεν  φανερώνει  την  καταγωγή  του  Αποστόλου Σίμωνος  από τη Χαναάν ή την Κανά της Γαλιλαίας. Η  λέξη «Καναναίος»  είναι  Χαλδαϊκή και σημαίνει «Ζηλωτής». Πράγματι ο Ευαγγελιστής Λουκάς τον προσονομάζει  ως  «Ζηλωτή».

Οι  ζηλωτές  αποτελούσαν  μία  ξεχωριστή  κοινωνική  τάξη  στην  Ιουδαϊκή κοινωνία  κατά  τους  χρόνους  του  Χριστού.  Αποτελούνταν  από  λαϊκούς αγωνιστές, οι οποίοι μάχονταν εναντίον των Ρωμαίων κατακτητών, συνεχίζοντας την παράδοση των Μακκαβαίων επαναστατών. Όμως συχνά, πολλοί από αυτούς,  εκμεταλλεύονταν  τον  απελευθερωτικό  αγώνα και καταντούσαν τύραννοι του ιδίου του λαού τους. Προέβαιναν σε παράνομες πράξεις βίας και ληστειών για ίδιο όφελος και γι’ αυτό τον 1^ο  αιώνα  μ.Χ.  είχε  αναπτυχθεί  λαϊκή  δυσαρέσκεια  κατά  του  κινήματος  των ζηλωτών.  Οι  συσταυρούμενοι  με  τον  Κύριο  ληστές  ήταν  ζηλωτές.

Δεν γνωρίζουμε άν ο Σίμων ανήκε στην μερίδα των ζηλωτών  ή  προερχόταν από  αυτή. Το  πιο  πιθανό  είναι να προερχόταν  από  τους  ζηλωτές.  Σε  καμιά περίπτωση  δεν  μπορεί  να  ανήκε  ταυτόχρονα  και  στους  ζηλωτές,  διότι  το ζηλωτικό  κίνημα  ήταν  αντίθετο  με  την  διδασκαλία  του  Κυρίου. Υπάρχει βέβαια  και  μία  άλλη  υπόθεση  για  τον  Απόστολο  Σίμωνα.  Είναι  πιθανό  να μην  είχε  καμία  σχέση  με  τους  ζηλωτές  και  το  προσωνύμιο  «Ζηλωτής»  να σήμαινε  τον  ένθεο  ζήλο  του.

Κάποιοι  ταυτίζουν  τον  Απόστολο  Σίμωνα  με  το  νυμφίο  του  γάμου  της Κανά,  όπου  ο  Κύριος  έκανε  το  πρώτο  θαύμα  Του,  μεταβάλλοντας  το  νερό σε  κρασί.  Όμως   ισχυρισμός  αυτός  δεν  έχει  κανένα  ιστορικό  έρεισμα  και πρόκειται για αυθαίρετη υπόθεση.  
Κατά  την  παράδοση, ο  Απόστολος  Σίμων  μετά  την Πεντηκοστή,  μετέβη  και κήρυξε τον θείο Λόγο στην Αίγυπτο,  Αφρική  και  Λιβύη.  Αργότερα,  μετέβη με  τον  Ιούδα  τον  Θαδδαίο  στη  Μεσοποταμία  και  Περσία,  συνελήφθη  και υπέστη  τον  δια  σταυρού  μαρτυρικό  θάνατο.

Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.          
Ζήλος ένθεος, καταλαβών σε, του γνωσθέντος σοι, σαρκός εν είδει, ζηλωτήν εν Αποστόλοις ανέδειξε· και του Δεσπότου ζηλώσας  τον  θάνατον, δια  Σταυρού  προς  αυτόν  εξεδήμησας·  Σίμων  ένδοξε,  Χριστόν  τον  Θεόν ικέτευε,  δωρήσασθαι  ημίν  το  μέγα  έλεος.

Κοντάκιον. Ήχος β’. Τους ασφαλείς.
Τον ασφαλώς,  τα  της  σοφίας  δόγματα,  εν  ταις  ψυχαίς,  των  ευσεβούντων θέμενον, εν αινέσει μακαρίσωμεν, τον θεηγόρον πάντες Σίμωνα·  τω  θρόνω γαρ της δόξης νυν παρίσταται, και συν Ασωμάτοις επαγάλλεται, πρεσβεύων  απαύστως  υπέρ  πάντων  ημών.

Μεγαλυνάριον.
Ζηλών διαπύρως ω Ζηλωτά, τω σε θεηγόρον, αναδείξαντι Μαθητήν, ζηλωτής  εν  πάσι,  και  μιμητής  ωράθης,  ω Σίμων  Χριστοκήρυξ,  του  σε δοξάσαντος.