Ο Όσιος Διονύσιος του Ραντονέζ

Ο  Όσιος Διονύσιος του Ραντονέζ, κατά κόσμον Δαβίδ Ζομπνινόβσκι, γεννήθηκε περί το 1570 στην πόλη Ρζέβ.  Υπήρξε μοναχός καὶι μετά ηγούμενος του μοναστηριού Ουσπένσκι στη Στάριτσα. Τη λεγόμενη Σκοτεινή   περίοδο  ήταν  ο  πιο  πιστός  βοηθός  του  Επισκόπου  Ερμογένους, Πατριάρχου Μόσχας. Από το 1610 ο Όσιος Διονύσιος γίνεται Αρχιμανδρίτης  της  Τρόιτσε – Σεργιέβσκαγια  Λαύρας.  Με  την  φροντίδα  του ιδρύθηκαν  στο  μοναστήρι  νοσοκομεία για αρρώστους, τραυματισμένους και άστεγους του πολέμου μετά από την εισβολή του Πωλονο – Λιθουανικού στρατού. Σε περίοδο πείνας, κατόπιν επιμονής του, η αδελφότητα  της  Λαύρας  τρεφόταν  με  ψωμί  από  βρώμη  και  νερό,  για  να διαθέσει  το  ψωμί  από  σιτάρι  και  σίκαλη  στους  αρρώστους.  Το  1611 – 1612 μαζί  με  τον  μοναχό  της  Τρόιτσε – Σεργιέβσκαγια  Λαύρας,  τον  Αβραάμ Πολίτσιν († το 1625), έγραφε επιστολές με έκκληση να αποσταλούν στρατιώτες  και  χρήματα  για  την  απελευθέρωση  της  Μόσχας  από  τους Πολωνούς. Έγραψε επίσης και στον πρίγκιπα Δημήτριο Ποζάρσκι  και στους  στρατιώτες  του  να  επιταχύνουν  την  εκστρατεία  τους  στη   Μόσχα.

Οι συνεχείς προσευχές του και τα καθημερινά πνευματικά του κατορθώματα, του πρόσφεραν, επίσης, το χάρισμα της  θαυματουργίας. Ξεχωριστό γεγονός αποτελεί η συμμετοχή του στη διόρθωση των θεολογικών βιβλίων. Από το 1616  ο  Όσιος  Διονύσιος  ηγείται  της  εργασίας διορθώσεως  της  Σύνοψης  των  ιερών Μυστηρίων, η οποία βασιζόταν στη σύγκριση των αρχαίων  Σλαβικών και διαφόρων  Ελληνικών εκδόσεων. Κατά  την  διάρκεια  αυτής  της  λειτουργικής  εργασίας  οι  διορθωτές  βρήκαν πολλές και σημαντικές διαφορές και  σε  άλλα  βιβλία,  τα  οποία  εκδόθηκαν την περίοδο  από το  1612  έως  το  1619.  Όμως  οι  άνθρωποι,  που  ευθύνονται για  τα λάθη  αυτά,  στη  Σύνοδο  του  1618,  κατηγόρησαν  τον  Όσιο  Διονύσιο για αίρεση. Από τον Όσιο Διονύσιο αφαιρέθηκαν τα ιερουργικά του δικαιώματα.  Τον  απέκοψαν  από  την  Εκκλησία  και  τον  έκλεισαν  στη  μονή Νοβοσπάσκιϊ,  όπου  υπέφερε  από  ασιτία.  Οι  επεμβάσεις  του  Πατριάρχου των Ιεροσολύμων Θεοφάνους Δ’ (1608 – 1644) και του Πατριάρχου Φιλαρέτου  (1619 – 1633),  που  επέστρεψε  από  την  Πολωνική  αιχμαλωσία, διέκοψαν την φυλάκισή του και αθωώθηκε.
Ο  Όσιος  Διονύσιος  κοιμήθηκε  με  ειρήνη  το  1633  και  ενταφιάσθηκε  στην Τρόϊιτσε – Σεργιέβσκαγια  Λαύρα.