Ο Άγιος Κρήσκης ο Μάρτυρας

Ο Άγιος Μάρτυς Κρήσκης καταγόταν από τα Μύρα της Λυκίας. Προερχόταν από ένδοξη και περιφανή γενεά και  ανατράφηκε  με  ευσέβεια. Σε μεγάλη ηλικία ευρισκόμενος πλέον και βλέποντας πολλούς να προσκυνούν τα είδωλα, εισήλθε στο μέσο  αυτών  συμβουλεύοντάς  τους  να απομακρυνθούν  από  την  πλάνη  και  να προσέλθουν  στον  Χριστό  για  να σωθούν.  Η φλόγα της πίστεως του έδωσε τη  δύναμη  της  νεότητας  και  του αγώνος. 
Ο  ηγεμόνας, όταν έμαθε τι  είχε  συμβεί,  τον  συνέλαβε  και  τον  οδήγησε μπροστά του,  και  εκεί  τον  ρώτησε  για  το  γένος,  την  πατρίδα  και  το  όνομά του. Ο Άγιος όμως δεν έλεγε  τίποτε  άλλο  παρά  μόνο  ότι  είναι  Χριστιανός. Ο  ηγεμόνας  τότε  του  πρότεινε  να  θυσιάσει  στους  θεούς  μόνο  εξωτερικά,  να προσκυνά  δε  τον  Θεό στην  ψυχή  του.  Ο  Άγιος  όμως  δεν  αποδέχθηκε  μία τέτοια   πρόταση  και  ομολόγησε  με  μεγάλη  φωνή  το  Όνομα  του  Χριστού, ελέγχοντας και περιφρονώντας τα είδωλα. Έτσι,  ακολούθησε  το  μαρτύριο. Τον κρέμασαν σε ξύλο, τον έγδαραν και με αναμμένες δάδες του κατέκαψαν  τα πλευρά. Στην  συνέχεια,  αφού  τον  κατέβασαν  από  το  ξύλο, τον εξανάγκαζαν να θυσιάσει στα είδωλα.  Επειδή όμως και πάλι αρνήθηκε,  οι  δήμιοι  άναψαν φωτιά  και τον  έριξαν  μέσα  σε  αυτή,  και  έτσι παρέδωσε  την  ψυχή  του  προς  τον  Θεό.

Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.          
Τω της  πίστεως  ζήλω  πτερωθείς  την  διάνοιαν,  προς  αθλητικάς  αριστείας ανδρικώς προσεχώρησας, και ώφθης του Σωτήρος κοινωνός, βασάνους υπέρ φύσιν ενεγκών· δια τούτο εδοξάσθης παρά Θεού, Κρήσκη θεομακάριστε. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα  τω  ενεργούντι  δια  σου,  πάσιν  ιάματα.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Ει και εν τάφω.      
Ει  και  εν  γήρᾳ  εδέξω  την  άθλησιν,  αλλά  νεάζον  εκτήσω  το  φρόνημα, και την έπαρσιν του εχθρού, καθείλες στερρώς, συνεργόν εν   αγῶώι  τον  Λόγον κτησάμενος· ού το  πάθος  δοξάσας,  της  τούτου  εγέρσεως,  μέτοχος  ώφθης, ω  Κρήσκη  πολύαθλε.

Μεγαλυνάριον.
Θάρσους  ών  ανάπλεως  ευσεβούς, Κρήσκη διελέγχεις, των τυράννων το ασεβές, και ώσπερ θυσία, τερπνή Χριστώ ετύθης, δια πυρός το τέλος, δεχθείς  το  άγιον.