Ο Όσιος Προκόπιος ο Ομολογητής ο Δεκαπολίτης

Ο Όσιος Προκόπιος ο Δεκαπολίτης έζησε στα χρόνια του εικονομάχου αυτοκράτορα  Λέοντος  του  Ισαύρου (717 – 741 μ.Χ.) και  διακρίθηκε  για την  πνευματική  γενναιότητά  του  ως  υπέρμαχος  της  Ορθοδοξίας. Άν και από νεαρή ηλικία ακολούθησε το μοναχισμό, δεν έμεινε στην απομόνωση του κελιού του, αλλά αγωνίσθηκε σθεναρά κατά των εικονομάχων. Γι’ αυτό υπέστη πολλά βασανιστήρια, μαστιγώσεις, φυλακές και εξορίες. Διακρίθηκε, επίσης, στον αγώνα της  Εκκλησίας κατά των αιρετικών Μονοφυσιτών.          
Ο Άγιος Προκόπιος φαίνεται ότι λίγο μετά την αποφυλάκισή του κοιμήθηκε, ενώ  κατ’ άλλους  υπέμεινε  μαρτυρικό  θάνατο.

Απολυτίκιον. Ήχος  α’.  Της  ερήμου  πολίτης.      
Φερωνύμως προκόπτων εν ασκήσει  Προκόπιε,  ήρθης  εκ  δυνάμεως  Πάτερ, προς αθλήσεως έλλαμψιν· Χριστού γαρ την Εικόνα  προσκυνών,  Μαρτύρων ανεδείχθης  κοινωνός·  μεθ’ ών πρέσβευε  παμμάκαρ  διαπαντός, υπέρ των εκβοώντων σοι· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα  τω  ενερνούντι  δια  σου,  πάσιν  ιάματα.

Κοντάκιον. Ήχος  δ’. Επεφάνης  σήμερον.  
Εωσφόρον σήμερον η Εκκλησία, κεκτημένη άπασαν, κακοδοξίας την αχλύν,  διασκεδάζει  τιμώσά  σε,  ουρανομύστα,  Προκόπιε  ένδοξε.

Μεγαλυνάριον.
Θείας υπαλείπτην σε προκοπής, και ομολογίας, θεηγόρου  υφηγητήν, Πάτερ  ευ  ειδότες,  τους  πόνους  σου  τιμώμεν, δι’ ών καταπυρσεύεις, ημάς Προκόπιε.