Οι Άγιοι Είκοσι Έξι Μάρτυρες οι εν Γοτθία μαρτυρήσαντες

Οι  Άγιοι  αυτοί  Μάρτυρες  έζησαν  κατά  τους  χρόνους  του  βασιλέως των Γότθων Ιουγγουρίχου  και  του  αυτοκράτορα  Γρατιανού  (375 – 383 μ.Χ.).  Ενώ  ευρίσκονταν  όλοι στην Εκκλησία και έψαλλαν, συνελήφθησαν  από τον βασιλέα των Γότθων και  ρίχθηκαν ζωντανοί στην πυρά. Τότε συνέβη καὶ τὸ ἑξῆς: Κάποιος ἄνθρωπος Χριστιανός, ποὺ ἔφερνε  την προσφορά του στην Εκκλησία, συνελήφθη και  αυτός και ρίχθηκε  στην  φωτιά,  αφού  πρώτα  ομολόγησε τον Χριστό, προσφέροντας έτσι τον ίδιο του τον εαυτό στον Χριστό, αντί  άλλης προσφοράς. Τα  λείψανα  των Μαρτύρων περισυνέλεξε  η  συμβία  άλλου άρχοντα του  έθνους των Γότθων, που  ήταν Χριστιανή, μαζί με πρεσβυτέρους  και  λαϊκούς.  Και  αφού  εγκατέλειψε  την εξουσία  στον υιό της, περιδιαβαίνοντας από τόπο σε τόπο, ήλθε μέχρι την γη των Ρωμαίων  μαζί  με την  θυγατέρα  της.  Στην  συνέχεια  αναχώρησε για την χώρα της, αφού κληροδότησε στην θυγατέρα της τα ιερά  λείψανα. Αυτή,  φεύγοντας  για  την  Κύζικο,  έδωσε  ένα  μέρος  από  τα  λείψανα  αυτά στην  πόλη  και  ύστερα  από  λίγο  τελειώθηκε  ο  βίος της.

Τα ονόματα των Αγίων Μαρτύρων είναι: Βαθούσης ή Ααθούσης πρεσβύτερος μετά των δύο υιών και τριών θυγατέρων αυτού, μοναχός Αρπύλας, Αβίππας,  Αγνάς,  Ηγάθραξ,  Ησκόος,  Θέρμας  ή  Θέρθας,  Ρύαξ  ή Ρύϊας, Σεΐμβλας ή Σουΐμβλας, Σιγήτζας ή Σίδητζας, Σίλας, Σουηρίλας, Φίλγας και οι γυναίκες: Αλλάς,  Ανιμαΐς,  Άννα,  Βάρις  ή  Βάρκα,  Λαρίσσα, Μαμύκα, Μωϊκώ και Ουϊρκώ.     
Το  μαρτύριό  τους  συνέβη  μεταξύ  των  ετών  375 – 383  μ.Χ.