Ο
Όσιος Ιωάννης της Κλίμακος
γεννήθηκε περί το έτος
525 μ.Χ.
και ήταν υιός ευσεβούς και εύπορης
οικογένειας. Έλαβε πλούσια μόρφωση, γι’ αυτό και τον αποκαλούσαν «σχολαστικό», αλλά
σε ηλικία δεκαέξι ετών, αφού εγκατέλειψε
τον κόσμο, παραδόθηκε στην πνευματική καθοδήγηση του Γέροντος Μαρτυρίου, στο όρος Σινά, όπου έμεινε
μέχρι το θάνατό του.
Στην συνέχεια επισκέφθηκε
μοναχικές κοινότητες στη Σκήτη και Ταβέννιση της Αιγύπτου, αργότερα δε εγκαταστάθηκε
σε κελί της ερήμου του Σινά, που
απείχε δύο ώρες
από τή μονή
της Αγίας Αικατερίνης.
Ο βιογράφος του Οσίου
Ιωάννου, Δανιήλ ο Ραϊθηνός, μας δίνει
μερικές πληροφορίες για τον βίο του, κυρίως όμως μας παρουσιάζει το πως αναδείχθηκε
δεύτερος Μωϋσής καθοδηγώντας τους νέους Ισραηλίτες από την γη της δουλείας στην γη της επαγγελίας.
Με την λίγη
τροφή νίκησε το κέρας του τύφου της οιήσεως
και της κενοδοξίας,
πάθη πολύ λεπτά
και δυσδιάκριτα για τους ανθρώπους που εμπλέκονται
στις κοσμικές ενασχολήσεις. Με την ησυχία, νοερά και
σωματική, έσβησε την φλόγα της καμίνου της σαρκικής
επιθυμίας. Με την Χάρη του
Θεού και τον δικό
του αγώνα ελευθερώθηκε από την
δουλεία στα είδωλα.
Ανέστησε την ψυχή του από τον θάνατο που την απειλούσε.
Με την απονέκρωση της προσπάθειας και με την αίσθηση των αΰλων και ουρανίων έκοψε
τα δεσμά της λύπης. Ο Όσιος
Ιωάννης έγινε ο
κατεξοχήν άνθρωπος, υπό του
Θεού πλασμένος και υπό
του Αγίου Πνεύματος
εν Χριστώ Ιησού ανακαινισμένος. Και με όσα έγραψε δεν
μετέφερε σε εμάς μόνο τις ανθρώπινες γνώσεις αλλά την
ίδια του την
ύπαρξη, γι’ αυτό ο λόγος του είναι αφοπλιστικός και θεραπευτικός.
Μετά από σαράντα χρόνια άσκηση στην
έρημο, σε προχωρημένη πλέον ηλικία, εξελέγη ηγούμενος της μονής
Σινά, ενώ προς
το τέλος του βίου του αποσύρθηκε πάλι στην
έρημο, όπου κοιμήθηκε
οσίως με ειρήνη
σε ηλικία εβδομήντα ετών, κατά
το έτος 600
μ.Χ.
Η μνήμη του
εορτάζεται, επίσης, την Δ’ Κυριακή των Νηστειών.
Ο Όσιος Ιωάννης
έγραψε δύο περίφημα συγγράμματα: την «Κλίμακα» και το «Λόγο
προς τον Ποιμένα». Η «Κλίμακα» είναι συνέχεια των ησυχαστικών
κειμένων της Εκκλησίας.
Ο Όσιος Ιωάννης
παρουσιάζει τα στάδια της τελειώσεως σε τριάντα κεφάλαια. Την ιδέα της κλίμακος εμπνεύστηκε από το όραμα του Ιακώβ,
τον δε αριθμό
τριάντα από την ηλικία
της ωριμότητας κατά την
οποία ο Ιησούς
Χριστός άρχισε την δημόσια δράση Του.
Κατ’ αρχάς περιγράφει το πρώτο στάδιο της μοναχικής ζωής, που συνίσταται στη αναχώρηση από τον κόσμο και από καθετί που υπενθυμίζει τον κόσμο, την ξενιτεία. Έπειτα έρχεται η περιγραφή του αγώνος του ασκητού, μεταξύ των αρετών και κακιών, οι οποίες περιγράφονται ανάμεικτες: λύπη, υπακοή, μετάνοια, μνήμη θανάτου, κατά Θεόν πένθος, αοργησία, μνησικακία, καταλαλιά, σιωπή. Τα τελευταία κεφάλαια ομιλούν για την εν αγάπη τελείωση, την ησυχία και την εσωτερική προσευχή.
Κατ’ αρχάς περιγράφει το πρώτο στάδιο της μοναχικής ζωής, που συνίσταται στη αναχώρηση από τον κόσμο και από καθετί που υπενθυμίζει τον κόσμο, την ξενιτεία. Έπειτα έρχεται η περιγραφή του αγώνος του ασκητού, μεταξύ των αρετών και κακιών, οι οποίες περιγράφονται ανάμεικτες: λύπη, υπακοή, μετάνοια, μνήμη θανάτου, κατά Θεόν πένθος, αοργησία, μνησικακία, καταλαλιά, σιωπή. Τα τελευταία κεφάλαια ομιλούν για την εν αγάπη τελείωση, την ησυχία και την εσωτερική προσευχή.
Απολυτίκιον. Ήχος γ'. Θείας
πίστεως.
Θείαν κλίμακα, υποστηρίξας, την των λόγων σου, μέθοδον πάσι, Μοναστών υφηγητής αναδέδειξαι, εκ πρακτικής Ιωάννη καθάρσεως, προς θεωρίας ανάγων την έλαμψιν. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Θείαν κλίμακα, υποστηρίξας, την των λόγων σου, μέθοδον πάσι, Μοναστών υφηγητής αναδέδειξαι, εκ πρακτικής Ιωάννη καθάρσεως, προς θεωρίας ανάγων την έλαμψιν. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον. Ήχος α’. Χορός Αγγελικός.
Καρπούς αειθαλείς, εκ σης βίβλου προσφέρων, διδάγματα σοφέ, καθηδύνεις καρδίας, των τούτοις μετά νήψεως, προσεχόντων μακάριε· κλίμαξ γαρ εστι, ψυχάς ανάγουσα γήθεν, προς ουράνιον, και διαμένουσαν δόξαν, των πίστει τιμώντων σε.
Καρπούς αειθαλείς, εκ σης βίβλου προσφέρων, διδάγματα σοφέ, καθηδύνεις καρδίας, των τούτοις μετά νήψεως, προσεχόντων μακάριε· κλίμαξ γαρ εστι, ψυχάς ανάγουσα γήθεν, προς ουράνιον, και διαμένουσαν δόξαν, των πίστει τιμώντων σε.
Μεγαλυνάριον.
Την ουρανοδρόμον ήν Ιακώβ, κλίμακα προείδεν, ετεχνήσω πνευματικώς, Πάτερ Ιωάννη, συνθήκῃ των σων λόγων, δι’ ής προς αφθαρσίας, βαίνομεν μεθέξιν.
Την ουρανοδρόμον ήν Ιακώβ, κλίμακα προείδεν, ετεχνήσω πνευματικώς, Πάτερ Ιωάννη, συνθήκῃ των σων λόγων, δι’ ής προς αφθαρσίας, βαίνομεν μεθέξιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου