Ο Άγιος Ιάκωβος ο Ομολογητής

Ο  Όσιος  Ιάκωβος  ο  Ομολογητής  ακολούθησε  τον ασκητικό  βίο  από πολύ  μικρή ηλικία. Έγινε μοναχός, αφού προηγουμένως είχε ήδη προετοιμάσει τον εαυτό του με νηστεία, αγρυπνία, προσευχή  και  την μελέτη των Θείων Γραφών και  μετέπειτα αξιώθηκε να ανέλθει στο Επισκοπικό  αξίωμα. Στα χρόνια των ασεβών εικονομάχων, επειδή εξαναγκάστηκε  από  εκείνους  να αρνηθεί  την προσκύνηση  των  Αγίων και  σεπτών εικόνων και  επειδή  δεν πρόδωσε την πατρώα ευσέβεια, υπέμεινε πολλούς πειρασμούς, εξορίες και  άλλες κακουχίες, που επινόησαν εναντίων του οι  ασεβείς. Στην συνέχεια παρέδωσε την μακάρια  ψυχή  του  στα  χέρια  του  Θεού,  για  τον  Οποίο  αγωνίσθηκε μέχρι  τον  θάνατο με  προθυμία  και  ιερό  ζήλο.  Γι’ αυτό  και  ονομάζεται Ομολογητής.
Ο  Άγιος  Θεόδωρος  ο  Στουδίτης,  αναφέρει  κάποιον  Ομολογητὴ Ιάκωβο,  ο  οποίος  πέθανε   το  έτος  818  μ.Χ.,  αλλά  δεν  αναφέρει  ότι ήταν  Επίσκοπος.

Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.       

Εγκρατεία εκλάμψας Πάτερ Ιάκωβε, ως  Ιεράρχης  του  Λόγου  και  αληθής λειτουργός, ωρθοτόμησας πιστώς λόγον τον ένθεον· ούπερ την χάριν βεβαιών, δι’ αγώνων  ευαγών,  εδίδαξας  προσκυνείσθαι, την του  Σωτήρος Εικόνα· ώ  και  πρεσβεύεις  υπέρ  πάντων  ημών.

Κοντάκιον. Ήχος  πλ. δ’.  Τη  υπερμάχω.

Ιερωσύνης  διαπρέπων  τοις  δωρήμασι

Ομολογίας τοις αγώσιν  εχθρόν  ήσχυνας

Ως  τρανώσας  την  προσκύνησιν  των   Εικόνων.

Αλλ’  ως  κλήμα  ευφορώτατον  απόσταξον

Της αφέσεως το γλεύκος το σωτήριον 
Τοις  βοώσί  σοι,  χαίροις  Πάτερ  Ιάκωβε.

Μεγαλυνάριον.
Έμψυχον εικόνα και λογικήν, σαυτόν αναδείξας, εναρέτου  διαγωγής, πρόμαχος και κήρυξ, τιμής  της  των  Εικόνων,  εν  Πνεύματι  αγίω,  ώφθης Ιάκωβε.