Ο Όσιος Ξενοφών μετά της συμβίου του Μαρίας και των τέκνων Αρκαδίου και Ιωάννου

Ο  Όσιος Ξενοφών κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους  των  αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ (518 – 527 μ.Χ.) και  Ιουστινιανού (527 – 565 μ.Χ.). Ήταν  πλούσιος συγκλητικός και διακρινόταν για την βαθιά ευσέβειά του προς τον Θεό. Είχε δύο παιδιά, τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Μόλις αυτά τελείωσαν τα εγκύκλια γράμματα, τα έστειλε  στη  Βηρυττό  της  Φοινίκης,  για  να  μελετήσουν και  να  σπουδάσουν  τη  νομική  επιστήμη. Καθ’ οδόν το πλοίο με το οποίο ταξίδευαν ναυάγησε. Διασώθηκαν όμως και μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν μοναχοί. Οι  γονείς τους, Ξενοφών και Μαρία, τους  αναζήτησαν  και  πληροφορήθηκαν ότι διάγουν στην έρημο ασκητικό βίο, δόξασαν τον Θεό και αποταξάμενοι τον κόσμο, ακολούθησαν  και  αυτοί το μοναχικό  βίο.  Ο  Ξενοφών,  η γυναίκα του και  τα παιδιά τους πρόκοψαν τόσο πολύ στην αρετή και στη φιλανθρωπία, ώστε τους αξίωσε  ο Θεός να επιτελούν και  θαύματα.
Έτσι  η  θεία  αυτή  οικογένεια  έζησε  θεοφιλώς  και  κοιμήθηκε  με ειρήνη.

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθεἰς εν τω Σταυρώ. 
Ως  γενεά  ευλογητή  τω Κυρίω, της ουρανίου ηξιώθησαν δόξης, ασκητικώς δοξάσαντες Χριστόν επί της γης, Ξενοφών ο Όσιος, και η τούτου συμβία, συν τοις αριστεύσασιν, ιεροίς αυτών τέκνοις· οὐς ευφημούντες  είπωμεν  φαιδρώς· χαίροις  Οσίων,  χορεία  τετράριθμε.

Κοντάκιον. Ήχος  δ’. Επεφάνης  σήμερον.

Εν  αυλαίς  ηγρύπνησας  ταις  του  Δεσπότου, τοις πτωχοίς  σκορπίσας σου, μάκαρ τον πλούτον ιλαρώς, συν τη συζύγω και τέκνοις σου· διο κληρούσθε  την  θείαν  απόλαυσιν.

Έτερον Κοντάκιον. Ήχος όμοιος.       
Την του  βίου  θάλασσαν διεκφυγόντες, Ξενοφών ο δίκαιος, συν τη συζύγω τη σεπτή, εν ουρανοίς συνευφραίνονται, μετά των τέκνων, Χριστόν  μεγαλύνοντες.

Μεγαλυνάριον.
Ρίζα  αγλαόκαρπος  και  σεπτή,  Ξενοφών  εδείχθη,  συν ευνέτιδι τη σεμνή, έχοντες  ως  κλάδους, την των υιών  δυάδα,  μεθ’ ών  τω  Θεώ Λόγω,  κατηκολούθησαν.