Οι Άγιοι Θεόπεμπτος και Θεωνάς

Ο Άγιος Μάρτυς Θεόπεμπτος ήταν Επίσκοπος κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.). Όταν ο  αυτοκράτορας κίνησε διωγμό εναντίων των Χριστιανών, ο Θεόπεμπτος, αφού ομολόγησε με παρρησία ότι ο Χριστός είναι ο Θεός, έλαβε το στεφάνι του Μαρτυρίου. Τον συνέλαβαν και  τον οδήγησαν ενώπιον του  αυτοκράτορα. Ο Άγιος δεν δείλιασε καθόλου και  στηλίτευσε την πλάνη του αυτοκράτορα. Έτσι άρχισαν τα βασανιστήρια. Τον έριξαν σε πυρακτωμένο κλίβανο. Όμως βγήκε από  εκεί χωρίς να πάθει τίποτε. Έπειτα του έδωσαν και ήπιε δηλητήριο. Επειδή  όμως το δηλητήριο δεν του προξένησε κανένα κακό, προσείλκυσε στην χριστιανική πίστη  τον μάγο που του έδωσε να πιεί το δηλητήριο και ο οποίος, εξαιτίας του γεγονότος αυτού, ονομάστηκε Θεωνάς. Στο τέλος, οι ειδωλολάτρες απέκοψαν την τίμια κεφαλή του  Αγίου Θεοπέμπτου. 
Τον Άγιο Θεωνά τον έριξαν μέσα σε ένα λάκο  και  τον σκέπασαν με χώμα μέχρι το κεφάλι. Έτσι και  αυτός παρέδωσε, ύστερα  από  μαρτυρικό θάνατο, την ψυχή  του  στον Κύριο.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.            
Ἱερωσύνης τῇ στολῇ διαπρέπων, ἀθλητικῶς τὸν δυσμενῆ ἐτροπώσω, ὡς Ἱεράρχης ἔνθεος Θεόπεμπτε· ὅθεν πρὸς ἐπίγνωσιν, ἀληθείας προσάγεις, Θεωνᾶν τὸν ἔνδοξον, προσελθόντα Κυρίῳ·  μεθ’ οὗ δυσώπει πάντοτε σοφέ, ὑπὲρ τῶν πίστει, τιμώντων τοὺς ἄθλους σου.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Ὡς ἱερεὺς, τῶν ἀπορρήτων ὅσιος, καὶ λειτουργὸς, θεοειδὴς τῆς χάριτος, μαρτυρίου τοῖς παλαίσμασι, μυσταγωγεῖς πρὶς πίστιν ἔνθεον, Θεόπεμπτε τὸν Θεωνᾶν τὸν ἔνδοξον, μεθ’ οὗ ἐν τῷ σταδίῳ ἀνεκραύγαζες· Χριστὸς τῶν Μαρτύρων τὸ ἑδραίωμα.

Μεγαλυνάριον.
Αἴγλη διαλάμπων ἀθλητικῇ, Θεόπεμπτε μάκαρ, κατεφώτισας πρὸς ζωήν, Θεωνᾶν τὸν θεῖον, θαυμάτων ἐνεργείᾳ, μεθ’ οὗ καὶ συναθλήσας, ἡμῶν μνημόνευε.