Οι Άγιοι 33 Πατέρες Αββάδες οι εν τη Ραϊθώ αναιρεθέντες

Έως  δύο μέρες μακριά από το όρος Σινά, προς την Ερυθρά  θάλασσα, ήταν η έρημος Ραϊθώ, στο εσωτερικό της οποίας ζούσαν Χριστιανοί Αναχωρητές και Ασκητές. Αυτοί οι μακαριστοί Πατέρες διένυαν τον ασκητικό αγώνα εκεί που είναι οι δώδεκα πηγές των υδάτων και εβδομήντα στελέχοι των φοινίκων. Οι μοναχοί αυτοί πραγματοποιούσαν παράλληλα προς το ασκητικό τους έργο και τη μεγάλη εντολή του κηρύγματος του  Ευαγγελίου  στους αλλοεθνείς. Αλλά την ίδια ημέρα κατά την οποία έγινε η σφαγή των Πατέρων στο Σινά, οι βάρβαροι αποφάσισαν να εξολοθρεύσουν και τους Πατέρες της Ραϊθώ.

Οι τριακόσιοι Βλέμμυες πήραν αιχμαλώτους τις γυναίκες και τα παιδιά των Φαρανιτών και πήγαν στο Κάστρο, όπου είχαν την εκκλησία τους οι Άγιοι Πατέρες. Εκείνοι, μόλις αντελήφθησαν τους βαρβάρους, έκλεισαν την πόρτα του Ναού και περίμεναν τον θάνατο. Ο προεστός της μονής, Παύλος, ο οποίος θεωρείται ότι καταγόταν από την πόλη των Πατρών, θύμισε στους αδελφούς ότι ο σκοπός της ζωής τους είναι ο Χριστός και  η βασιλεία Του και  ότι υπέρ αυτής  ήσαν η προσευχή τους, η μελέτη τους, οι πόθοι και τα έργα τους και τώρα παρουσιάζεται λαμπρή ευκαιρία να αποκτήσουν τον στέφανο του μαρτυρίου, χύνοντας και  αυτό το αίμά τους υπέρ του Κυρίου και μισθαποδότου τους. Τους παρακίνησε δε, να ευχηθούν υπέρ των φονέων τους, οι οποίοι ήταν πραγματικά δυστυχείς και  εξέφρασε την ελπίδα ότι η θυσία αυτή θα συντελέσει στην αύξηση του δένδρου της πίστεως. Οι Πατέρες επικρότησαν τα λόγια αυτά και προσευχήθηκαν. Οι Βλέμμυες τότε, έσπασαν την πόρτα, εισήλθαν μέσα και έσπειραν τον θάνατο κατά διαφόρους τρόπους.     
Τις σφαγές αυτές και  τις αναιρέσεις διηγούνται ο μακάριος Νείλος ο Ασκητής, ο οποίος είχε διατελέσει έπαρχος Κωνσταντινουπόλεως, ο Αμμώνιος μοναχός στη  Διήγησή του, καθώς και  ο Αναστάσιος μοναχός  ο Σιναΐτης κατά τον 7^ο μ.Χ. αιώνα. Αρχικά η μνήμη τους εορταζόταν στις 28 Δεκεμβρίου, επικράτησε όμως να εορτάζεται σήμερα.

Απολυτίκιον.  Ήχος  δ’.  Ο  υψωθείς  εν  τω  Σταυρώ.      
Ως αγιόλεκτος του Λόγου χορεία, εν τω Σινά και Ραϊθώ οι Αββάδες, αγγελικώς ηρίστευσαν αγώσιν ιεροίς· ιδρώσι γαρ ασκήσεως,  των  αιμάτων τους  όμβρους, μυστικώς κεράσαντες, χαρισμάτων  κρατήρα, πνευματικώς προτίθενται  ημίν,  εξ  ού  τρυφώντες,  αυτούς  μακαρίσωμεν.

Κοντάκιον.  Ήχος  β’.  Τα  άνω ζητών.          
Εκ της κοσμικής, συγχύσεως εφύγετε, και προς γαληνήν, κατάστασιν μετέστητε, μαρτυρίου αίμασι, και ασκήσεως πόνοις στεφόμενοι· όθεν ανεδείχθητε,  Μαρτύρων  και  Οσίων  ομόσκηνοι.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις πανοσία παρεμβολή, Ραϊθώ πολίται, και Σιναίου οι οικισταί· χαίρετε οι πόνοις, αθλητικοίς στεφθέντες, βαρβαρικής μανίας, θύματα άμωμα.