Ο Άγιος Θεόδοτος ο Ιερομάρτυρας ο εν Αγκύρα

Ο  Άγιος  Ιερομάρτυς  Θεόδοτος  καταγόταν  από  την  Άγκυρα  της  Γαλατίας  και  άθλησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.).  Παρέμεινε  ορφανός σε νηπιακή ηλικία και ανατράφηκε με παιδεία και νουθεσία Κυρίου από την ευσεβέστατη θεία του Τεκούσα. Όταν εμεγάλωσε, έγινε αρτοποιός και έμπορος τροφίμων, διεκρινόταν δε για την τιμιότητα, την  εγκράτεια  και τη  φιλανθρωπία του. Δια των λόγων, των έργων και της υποδειγματικής χριστιανικής διαβιώσεώς του, έγινε πρόξενος επανόδου στον ορθό δρόμο πολλών  παρεκτραπέντων  συμπολιτών  του.  Κατά τους  επί  Διοκλητιανού  εναντίον  των  Χριστιανών  διωγμούς,  απεστάλη  στην  Άγκυρα  ο Θεότεκνος, δεινός διώκτης των Χριστιανών, ο οποίος διέταξε τη σύλληψη των Χριστιανών, την κατεδάφιση των ναών και τη δήμευση της περιουσίας αυτών, για να μολύνει δε τα τρόφιμα διέταξε να αναμιχθούν αυτά με ειδωλόθυτα. Τότε συνελήφθησαν μεταξύ των  άλλων  και  η  Τεκούσα μετά των παρθένων  Αλεξάνδρας, Κλαυδίας, Φαεινής, Ευφρασίας, Ματρώνης, Ιουλίας και Θεοδότης. Επειδή οι Αγίες αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, εκλείσθησαν αρχικά σε  πορνείο  και  παρέμειναν με τη Χάρη του Θεού αγνές, και στη συνέχεια ερρίφθησαν στα πλησίον κείμενα έλη, όπου έλαβαν το μαρτυρικό θάνατο δια πνιγμού († 18 Μαΐου).           
Ο  Θεόδοτος, αφού  κατ’  αρχάς  αντιμετώπισε  αποτελεσματικά  το  θέμα των  τροφίμων, διαμοιράζοντας και πουλώντας μεγάλες ποσότητες μη μολυσμένων  με  ειδωλόθυτα, άρχισε  να  περιέρχεται  τις  φυλακές, να  διαμοιράζει  στους  κρατούμενους Χριστιανούς τρόφιμα και να παρηγορεί  αυτούς. Πληροφορηθείς το μαρτυρικό  θάνατο  της  θείας  του Τεκούσης  και των παρθένων που  εμαρτύρησαν μαζί της,  σε  συνεννόηση  με  άλλους Χριστιανούς μετέβη  στον  τόπο  του  μαρτυρίου τους, παρέλαβε κρυφά τα λείψανά  τους, και τα ενταφίασε. Την επομένη, όταν έγινε αντιληπτή η εξαφάνιση των λειψάνων, διενεργήθησαν πολλές συλλήψεις Χριστιανών, οι δε συλληφθέντες υποβάλλονταν σε ποικίλα βασανιστήρια, για να αποκαλύψουν τους δράστες. Ο Θεόδοτος, για να μη συλληφθούν και βασανισθούν και άλλοι αθώοι, έσπευσε προς τον Θεότεκνο, ομολόγησε ότι ήταν Χριστιανός και  απεκάλυψε στον άρχοντα, ότι αυτός ήταν ο  δράστης του ενταφιασμούω των λειψάνων των Μαρτύρων γυναικών.  Ο  Θεότεκνος  διέταξε  ευθύς το  σκληρό  βασανισμό  του  Θεοδότου και τον εγκλεισμό του  στη  φυλακή,  αποστείλας  δε στρατιώτες  ανεκόμισε  τα  λείψανα  των  Μαρτύρων  γυναικών  και  τα  κατέκαψε.  Μετά λίγες ημέρες ο Άγιος Θεόδοτος προσήχθη πάλι ενώπιον  του  Θεοτέκνου  και  ομολόγησε με πνευματική ανδρεία την εμμονή στην αρχική ομολογία του και στην πατρώα ευσέβεια. Τότε, αφού του καταξέσχισαν τις σάρκες με σιδερένια νύχια και του συνέτριψαν  τις  σιαγόνες,  τον  απεκεφάλισαν.

Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.          
Δόσιν ένθεον, καταπλουτήσας, την της χάριτος ιερουργίαν, Ιερομάρτυς  τρισμάκαρ Θεόδοτε,  καθάπερ  δώρα  Θεώ  προσενήνοχας, τας  αριστείας  των  θείων  αγώνων  σου. Πάτερ  Όσιε,  Χριστόν  τον  Θεόν  ικέτευε,  δωρήσασθαι  ημίν  το  μέγα  έλεος.

Κοντάκιον. Ήχος β’. Τοις των αιμάτων σου.          
Των ιερέων εν στάσει γενόμενος, των Αθλοφόρων τους  τρόπους  εζήλωσας,  και  στέφος διπλούν κομισάμενος,  συν  Ασωμάτοις  χορεύεις  Θεόδοτε, πρεσβεύων  απαύστως,  υπέρ των  ψυχών  ημών.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Αθλοφόρων ο κοινωνός· χαίροις Ιερέων, υποτύπωσις αληθής· χαίροις ο φαυλίσας, τυράννων  την  μανίαν,  Θεόδοτε  τρισμάκαρ,  τη  καρτερία  σου.