Η Αγία Σεβαστιανή η Μάρτυς

Καταγόταν  από  την  πόλη  Σεβαστή  της  Φρυγίας  και διδάχτηκε την χριστιανική πίστη από τον Απόστολο Παύλο, και πήρε τη θερμότητα και την ανδρεία του διδασκάλου  της.

Η  Αγία Σεβαστιανή  έζησε τον 1^ο αιώνα μ.Χ. και  χρησιμοποιούσε  την  ζωή  της  κάθε ημέρα  για  την  αλήθεια  του  Ευαγγελίου  (στη  Μαρκιανούπολη  της  Θράκης). Πήγαινε σε σπίτια ειδωλολατρών και είλκυε πολλές γυναίκες απ’ αυτούς στους κόλπους  της  Εκκλησίας.

Συνελήφθη γι’ αυτό επί αυτοκράτορος Δομετιανού και ηγεμόνος Σεργίου, κακοποιήθηκε  και  εξεδιώχθη  από  τον  τόπο  της.  Έφθασε  στην Ηράκλεια της Θράκης  όπου  πάλι  συνελήφθη,  από  τον  ηγεμόνα  Πομπηϊανό,  και  φυλακίστηκε.

Αλλά  η  γυναικεία  της  φύση,  ντρόπιασε  τους  βασανιστές  της.  Οι  υποσχέσεις  δεν την δελέασαν, οι απειλές δεν την έκαμψαν, και  κάτω από βαριά  μαρτύρια  στάθηκε όρθια  με  όλη της την γενναιοψυχία. Οι  σάρκες της Αγίας Σεβαστιανής σχίζονταν, αλλά  τα χείλη, όπως και  η καρδιά της, εξακολουθούσαν να  υμνούν τον  Χριστό.
Τελικά,  η  μεγάλη  αυτή  αθλήτρια  της  Εκκλησίας  μας,  παρέδωσε  την  ζωή  της  με τον  δια  αποκεφαλισμού  θάνατο  και  ετάφῃ  στη  Ραιδεστό.

Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.          
Τοις  ρήμασι  του  Παύλου φωτισθείσα προσέδραμες, Σεβαστιανή  τω Σωτήρι και νομίμως  ενήθλησας,  βασάνους  υπομείνασα πολλάς, δυνάμει του νυμφίου σου Χριστού,  όν  ικέτευε απαύστως υπέρ ημών, των ευλαβώς βοώντων σοι· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι  δια σου, πάσιν ιάματα.

Κοντάκιον. Ήχος β’. Τα άνω ζητών.  
Το  φως  του  Χριστού,  δια  του  Παύλου  δέδεξαι, και πίστει θερμή,  υπέρ  αυτού ηγώνισαι,  Σεβαστιανή  ένδοξε,  της  σαρκός  σου  μηδόλως  φροντίσασα, και  την άπονον  εύρες  ζωήν,  τω  ξίφει  τμηθείσα  τον  αυχένα  σου.

Μεγαλυνάριον.
Ήθλησας  ως άσαρκος εν σαρκί, και  τομή της κάρας, γάλα έβλυσας  θαυμαστώς·  ο Χριστός  γαρ  Μάρτυς,  ω  Σεβαστιανή  σε,  δοξάζει  όν  εν  άθλοις  λαμπρώς  εδόξασας.