Οι Άγιοι Πρόβος, Τάραχος και Ανδρόνικος οι Μάρτυρες

Μαρτύρησαν στον διωγμό κατά της Εκκλησίας, επί Διοκλητιανού (284 – 304) και Φλαβιανού  ηγεμόνα  Κιλικίας.

Ο  Πρόβος ήταν  από  την  Παμφυλία,  ο  Ανδρόνικος  από  την  Έφεσο  και  ο  Τάραχος από  την  Ιλλυρία. Και  οι  τρεις ήταν  στρατιώτες,  πραγματικά  ευσεβέστατοι  και  άρτια καταρτισμένοι  στην  Αγία  Γραφή.

Συνελήφθησαν  από  τον  έπαρχο  της Ταρσού  Μαξέντιο, τον καιρό  που  βρίσκονταν στην έρημο. Όταν, λοιπόν, παρουσιάστηκαν μπροστά του, και  οι  τρεις θαρραλέοι στρατιώτες  Χριστού  έδωσαν  γενναίες  απαντήσεις. Πρώτος  ο  γέρων  Τάραχος  είπε: «Μη  βλέπεις, βασιλιά, τα γηρατειά μου. Οι σωματικές μου δυνάμεις μπορεί  να υποχώρησαν, αλλά  η  ακμή  της  ψυχής παραμένει ακέραια. Γι’ αυτό, όλα τα  βάσανα και  μύριοι θάνατοι δε θα καταισχύνουν και  τον πιο μικρό  στρατιώτη  του  Χριστού». Έπειτα,  με  την  σειρά  του  ο  Πρόβος, είπε και  αυτός:  «Χριστιανός  είμαι  και  τίποτα δε  με  τραβά  τόσο, όσο  να  πάθω  για  το  Χριστό  μύρια  βάσανα  και  να  χύσω  το  αίμα μου γι’ Αυτόν». Τέλος, γενναία ήταν και η απάντηση του Ανδρόνικου: Μεταχειρισθείτε, είπε,  όσα  μαρτύρια  θέλετε.  Το  αίμα  μου  όλο  μπορεί  να φύγει, αλλά  η  καρτερία  απ’ τον Ανδρόνικο δε θα λείψει, έστω και  άν κοβόταν μύρια τεμάχια».
Κεραυνοβολημένος  από  τις απαντήσεις ο  Μαξέντιος, διέταξε να γδάρουν το κεφάλι του Τάραχου και να βγάλουν τα μάτια των άλλων δυο. Τέλος, μη  ανεχόμενος  τέτοια ταπείνωση,  τους  αποκεφάλισε.

Απολυτίκιον. Ήχος  γ’. Την  ωραιότητα.
Ισχύν  την  άμαχον, περιζωσάμενοι,  κατεπαλαίσατε,  εχθρών  τας  φάλαγγας,  και εδοξάσατε  Χριστόν,  αθλήσεως  τοις  αγώσι,  Πρόβε  παναοίδιμε,  ο  προβάς  προς  τα κρείττονα,  ένδοξε  Ανδρόνικε, Εκκλησίας  εκνίκημα, και  Τάραχε  πιστών  η  γαλήνη·  ο τρισαυγής  Μαρτύρων  δήμος.

Κοντάκιον. Ήχος  δ’. Επεφάνης  σήμερον.
Της Τριάδος πρόμαχοι γεγενημένοι, οι  γενναίοι Μάρτυρες, Πρόβος  και  Τάραχος  ομού, συν  Ανδρονίκω  ηρίστευσαν,  κατά  της  πλάνης  στησάμενοι  τρόπαια.

Μεγαλυνάριον.
Τρίφωτος  λυχνία  μαρτυρική, Τάραχος  και  Πρόβος,  και  Ανδρόνικος οι στερροί, ώφθησαν  εν  κόσμω,  Τριάδος  υπερθέου,  τας  τηλαυγείς  ελλάμψεις,  αεί  πυρσεύοντες.