Η Αγία Πελαγία η Μάρτυς

Η  Αγία Πελαγία γεννήθηκε στην πόλη Ταρσό της Κιλικίας και έζησε κατά τους χρόνους του  αυτοκράτορος  Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.). Μεγάλωσε σε ειδωλολατρικό περιβάλλον. Όμως, σε νεαρή  ηλικία,  είδε  σε όραμα  τον  Επίσκοπο της πόλεως  Λίνο, ο οποίος βάπτιζε και επέστρεφε πολλούς από τους εθνικούς στην πίστη του Χριστού.  Έτσι επιθύμησε  να τον  δει  και  αφού  ζήτησε  άδεια  από  την μητέρα της με το πρόσχημα ότι  θα μεταβεί στην τροφό της, που ζούσε σε άλλη πόλη, προσήλθε στον Επίσκοπο  και βαπτίσθηκε. Αφού παρέδωσε τα πολυτελή   ενδύματά της, ντύθηκε  με  φτωχικά  ρούχα και παρουσιάσθηκε στην μητέρα της.  Όταν  η  μητέρα της  αντίκρισε  την  θυγατέρα  της με αυτή την ενδυμασία και άκουσε για την μεταστροφή της στον Χριστό, την κατήγγειλε στον  υιό  του  Διοκλητιανού  και  στην συνέχεια στον  ίδιο  τον  Διοκλητιανό.  Ο αυτοκράτορας έδωσε εντολή να πυρώσουν ένα χάλκινο βόδι μέσα στο  οποίο  έριξαν  την Αγία, η οποία βρήκε έτσι μαρτυρικό θάνατο.   
Η Σύναξη της Αγίας Μάρτυρος Πελαγίας ετελείτο στο Μαρτύριον αυτής κοντά  στο  ναό του  Αγίου  Ιερομάρτυρος  Κόνωνος.

Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.          
Θείας πίστεως, τη επιγνώσει, ζόφον έλιπες, της αγνωσίας, Πελαγία Χριστού, καλλιπάρθενε· ού την αείζωον δρόσον πλουτήσασα, δια πυρός τον αγώνα  ετέλεσας. Μάρτυς  ένδοξε, Χριστόν  τον  Θεόν  ικέτευε,  δωρήσασθαι  ημίν  το  μέγα  έλεος.

Κοντάκιον. Ήχος β’. Τοις των αιμάτων σου.          
Καταλιπούσα μνηστήρα τον πρόσκαιρον, τω αθανάτω εμφρόνως νενύμφευσαι, και τούτω ως προἰκα προσέφερες, αγνείαν άμα και πόνους αθλήσεως· διο σε Πελαγία γεραίρομεν.

Μεγαλυνάριον.
Πλήρης θυμηδίας πνευματικής, τω πυρακτωθέντι, χαλκουργήματι εμμανώς, εισελθούσα Μάρτυς, προς  ύδωρ  αφθαρσίας, θεόφρον Πελαγία, χαίρουσα  έδραμες.