Αρχή της Ινδίκτου

Για  την  περίπτωση  αυτή, ο  Σ. Ευστρατιάδης  στο  Αγιολόγιό  του,  γράφει τα  εξής: «Λέξις λατινική (indictio) ορισμόν  σημαίνουσα  καθ’ όν κατά  δεκαπενταετή  περίοδον  επληρώνοντο  εις  τους  αυτοκράτορας  των  Ρωμαίων οι  φόροι. Κατά  την  εκκλησιαστικήν  παράδοσιν, την αρχήν της  ινδικτιώνος εισήγαγεν ο Αύγουστος Καίσαρ (1 – 14), ότε διέταξε  την  γενικήν των κατοίκων του  Ρωμαϊκού  κράτους  απογραφήν και  την  είσπραξιν  των  φόρων, κατά την πρώτην του  Σεπτεμβρίου μηνός. Από του  Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) εγένετο  επισήμως  χρήσις της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας. Έκτοτε δε η εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι του νυν εορτάζει την 1^η  Σεπτεμβρίου  ως αρχήν του εκκλησιαστικοῦ έτους».         
«Ίνδικτον  ημίν ευλόγει νέου χρόνου, ω  και  παλαιέ  και  δι’  ανθρώπους νέε».

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος β’.      
Ὁ πάσης Δημιουργός τῆς κτίσεως, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδὶᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος, εὐλόγησον τὸν στέφανον, τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου, Κύριε, φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τοὺς βασιλεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.    
Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητὴς καὶ Δεσπότης, Θεὲ τῶν ὅλων Ὑπερούσιε ὄντως, τὴν ἐνιαύσιον εὐλόγησον περίοδον, σώζων τῷ ἐλέει σου, τῷ ἀπείρῳ Οἰκτίρμων, πάντας τοὺς λατρεύοντας, σοὶ τῷ μόνῳ Δεσπότῃ, καὶ ἐκβοῶντας φόβῳ Λυτρωτά· Εὔφορον πᾶσι, τὸ ἔτος χορήγησον.

Μεγαλυνάριον.
Ἄναρχε Τρισήλιε Βασιλεῦ, ὁ καιρῶν καὶ χρόνων, τὰς ἑλίξεις περισκοπῶν, εὐλόγησον τὸν κύκλον, τῆς νέας περιόδου, τὰς ἀγαθάς σου δόσεις, πᾶσι δωρούμενος.