Ο Άγιος Γρηγόριος

Έζησε  και  μαρτύρησε  επί  αυτοκρατορίας  Διοκλητιανού.

Ήταν  γιος  του  Ανάκ,  ο  οποίος  ήταν  συγγενής  του  βασιλιά  της Αρμενίας  Κουσαρώ.  Ο  πατέρας  του  Αγίου  Γρηγορίου  ήταν  ένας  από τους  υπεύθυνους για τη δολοφονία του βασιλιά της Αρμενίας. Οι Αρμένιοι  για να εκδικηθούν  σκότωσαν  τον  Ανάκ  και  την  οικογένειά του,  εκτός από  τον  Γρηγόριο  και  έναν  αδελφό  του. Μετά  από  χρόνια  ο  γιος του Κουσαρώ, ο Τηριδάτης, συνέλαβε τον Γρηγόριο επειδή  ήταν χριστιανός  και  τον  βασάνισε  σκληρά. Όταν  δε  έμαθε  ότι  πρόκειται για το γιο του Ανάκ, ο  οποίος ευθυνόταν για τη  δολοφονία του  πατέρα του, διέταξε να τον ρίξουν σε λάκκο με φίδια και άλλα ερπετά. Ο Γρηγόριος όχι μόνο δεν έπαθε τίποτα αλλά επέζησε για 15 χρόνια τρεφόμενος  με το  ψωμί  που  του  πήγαινε  κρυφά  μια χήρα.

Κάποια  στιγμή  ο Τηριδάτης παραφρόνησε. Η αδελφή του βασιλιά άκουσε μία  μέρα  φωνή,  η  οποία  της  έλεγε  πως άν ήθελε να θεραπευτεί  ο  αδελφός της θα έπρεπε να ελευθερώσουν  τον  Γρηγόριο. Πράγματι  όταν  βγήκε  από  τον  λάκκο  ο  Άγιος  θεράπευσε  τον βασιλιά.
Εξεδήμησε  εις  Κύριον  εν  ειρήνῃ.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.          
Θείας πίστεως, τῇ γεωργίᾳ, ἐνεούργησας, βροτῶν καρδίας, κατασπείρας τὴν τοῦ Λόγου ἐπίγνωσιν, καὶ λαμπρυνθεὶς μαρτυρίου τοῖς στίγμασιν, ἱεραρχίᾳ Γρηγόριε ἔφανας. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Τὸν εὐκλεῆ καὶ Ἱεράρχην ἅπαντες, ὡς Ἀθλητὴν τῆς ἀληθείας σήμερον, οἱ πιστοὶ θείοις ἐν ᾄσμασι, καὶ ὑμνῳδίαις εὐφημήσωμεν, Γρηγόριον ποιμένα, καὶ διδάσκαλον, τὸν ἔκλαμπρον φωστῆρα καὶ παγκόσμιον· Χριστῷ γὰρ πρεσβεύει, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Γρήγορος τοῖς τρόποις ἀναδειχθείς, πρὸς θεογνωσίας, διεγείρεις τὸν φωτισμόν, τοὺς τῇ δυσσεβείᾳ, ὑπνώττοντας ἀθλίως,  Γρηγόριε τρισμάκαρ, ἀξιοθαύμαστε.