Πρόκειται
για τοπική Αγία που έζησε τον 10ο αιώνα στην κεντρική
Πελοπόννησο (σύνορα Μεσσηνίας – Αρκαδίας).
Από μικρή
αγάπησε τον θεάνθρωπο και λυτρωτή
Χριστό και σ’ αυτόν αφιέρωσε την ζωή της. Έζησε σαν μοναχός σε ανδρικό
μοναστήρι της άνω Μεσσηνίας και έφτασε
σε μεγάλο ύψος αγιότητας.
Συκοφαντήθηκε
όμως βάναυσα, ότι άφησε έγκυο κοπέλα της περιοχής! Τα ήθη της εποχής εκείνης ήταν τέτοια,
ώστε βιαστικά την καταδίκασαν σε θάνατο.
Γιατί όμως ενώ είχε πρόχειρη την απόδειξη αθῳότητάς της σαν
γυναίκα και αφού αρνήθηκε
την συκοφαντία, δεν την χρησιμοποίησε; Τον λόγο
γνωρίζει αυτή
και ο Θεός. Γεγονός είναι ότι φορτώθηκε ξένη ντροπή
και αποφάσισε να μαρτυρήσει από αγάπη.
Τα
τελευταία λόγια της ήταν: «Το σώμα μου να γίνει ναός, τα μαλλιά μου πελώρια δέντρα και
το αίμα μου ποτάμι».
Σήμερα
στον τόπο του μαρτυρίου της, στο χωριό Βάστα Αρκαδίας, υπάρχει εξωκλήσι
που από δίπλα του περνάει ποτάμι και
πάνω στη σκεπή του υπάρχουν κατά παράδοξο τρόπο 17
τεράστια δέντρα.
Λεπτομερή
βιογραφία της Αγίας, έγραψε ο Σεβ.
Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως
κ. Θεόφιλος.
(Να παρατηρήσουμε εδώ ότι η βιογραφία της Αγίας αυτής, έχει αρκετά κοινά στοιχεία, με αυτά της Αγίας Θεοδώρας της Αλεξανδρινής, που η μνήμη της εορτάζεται επίσης αυτήν την ημέρα).
(Να παρατηρήσουμε εδώ ότι η βιογραφία της Αγίας αυτής, έχει αρκετά κοινά στοιχεία, με αυτά της Αγίας Θεοδώρας της Αλεξανδρινής, που η μνήμη της εορτάζεται επίσης αυτήν την ημέρα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου