Ο Άγιος Ευστάθιος και οι συν αυτώ

Ήταν αρχικά ειδωλολάτρης και ονομαζόταν Πλακίδας. Ήταν αρχιστράτηγος  στο   ρωμαϊκό  στρατό  επί  αυτοκρατορίας  Τραϊανού.

Όταν  ο  Χριστός  παρουσιάσθηκε  μπροστά  του  μια  μέρα  στο  δάσος   με  την  μορφή   ελαφιού,  ο  Ευστάθιος πίστεψε  και   βαπτίσθηκε  μαζί  με  την  σύζυγό  του  Θεοπίστη   και   τα  παιδιά  τους,  Αγάπιο  και  Θεόπιστο.

Μόλις πληροφορήθηκε ο αυτοκράτορας ότι ο αξιωματικός του έγινε χριστιανός, τον απέμπεψε από το στρατό και τον εξόρισε μαζί με την οικογένειά του. Μάλιστα, στον δρόμο για την εξορία ο Ευστάθιος χωρίσθηκε  από   την   σύζυγό  του  και  τα  παιδιά  του.

Έπειτα  από κάποια  χρόνια,  ο  Τραϊανός  χρειάσθηκε  ξανά  την πολύτιμη  προσφορά  του  Ευσταθίου  και  τον  ανακάλεσε  στο  στράτευμά του. Οι πολεμικές ικανότητες του Αγίου χάρισαν στον αυτοκράτορα μεγάλες  νίκες.  Μάλιστα  ο  Ευστάθιος  σε  μία  από  τις  εκστρατείες  του  βρήκε ξανά  την οικογένειά  του,  η  ο ποία   ό λα  αυτά τα χρόνια είχε περάσει πολλές κακουχίες.           
Λίγο  καιρό  αργότερα  ο  Ανδριανός, διάδοχος  του  Τραϊανού,  ζήτησε  από  τον Ευστάθιο να παραστεί σε θυσία που θα γινόταν σε  ειδωλολατρικούς  θεούς. Ο Ευστάθιος  αρνήθηκε  και  ο  αυτοκράτορας  διέταξε  να  τον  θανατώσουν,   κλείνοντάς   τον   σε  πυρακτωμένο χάλκινο  βόδι.

Απολυτίκιον.  Ήχος   α’. Της   ερήμου  πολίτης.    
Αγρευθείς  ουρανόθεν προς ευσέβειαν ένδοξε, τη του σοι οφθέντος  δυνάμει,  δι’  ελάφου  Ευστάθιε, ποικίλους  καθυπέστης  πειρασμούς,  και  ήστραψας εν άθλοις  ιεροίς, συν τη θεία σου συμβίω και τοις υιοίς, φαιδρύνων  τους  βοώντας  σοι.  Δόξα  τω   σε  δοξάσαντι  Χριστώ,  δόξα   τω σε  στεφανώσαντι, δόξα  τω  δείξαντί  σε  εν  παντί,  Ιώβ παμμάκαρ δεύτερον.

Κοντάκιον. Ήχος   πλ. δ’.  Τη  υπερμάχω.

Ως   της   ανδρείας  του  Ιώβ  έμψυχον   άγαλμα

Και  των  Μαρτύρων  κοινωνόν  και  ακροθίνιον

Επαξίως  ευφημούμεν  σε  Αθλοφόρε.

Ως  ο  Παύλος  γαρ  θεόκλητος  γενόμενος

Εμεγάλυνας  τον  Λόγον  δι’  αθλήσεως·        
Όθεν   κράζομεν,  χαίροις   Μάρτυς   Ευστάθιε.

Μεγαλυνάριον.
Ουρανόθεν μάκαρ καταυγασθείς, στήλη της ανδρείας, ανεδείχθης εν πειρασμοίς, και  πανοικεσίᾳ, Ευστάθιε  αθλήσας,  της  άνω  βασιλείας,  αξίως  έτυχες.