Ο Όσιος Τιμόθεος ο εν Συμβόλοις

Ο  Όσιος Τιμόθεος, όπως προκύπτει από  τη  σῳζόμενη  Ακολουθία  αυτού, έζησε  κατά  την  περίοδο  της  εικονομαχίας  και  καταδιώχθηκε από  τους  εικονομάχους. Ακολούθησε  το μοναχικό βίο και εκάρη μοναχός σε πολύ νεαρή ηλικία. Ασκήτεψε θεοφιλώς και  διέπρεψε  στη σωφροσύνη και παρθενία γενόμενος δοχείο της χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Διακρίθηκε δε στην φιλανθρωπία και υπήρξε τροφή των πεινώντων  και  προστάτης  των  ορφανών.

Η  αναφορά  των  Συναξαριστών  στη διατύπωση «εν τοις Συμβόλοις» ίσως φανερώνει τον τόπο του ενταφιασμού του ιερού λειψάνου αυτού.
Ο  Όσιος  Τιμόθεος  κοιμήθηκε  με ειρήνη  σε  βαθύ  γήρας.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.       
Φερωνύμως τιμήσας Θεὸν Τιμόθεε, διὰ ζωῆς ἐναρέτου ἀπὸ παιδὸς ὡς σοφός, ἐτιμήθης παρ’ αὐτοῦ ἀξίως Ὅσιε· τῶν γὰρ ἐνθέων δωρεῶν, σκεῦος ὤφθης ἱερόν, παρέχων ἑνὶ ἑκάστῳ, πολυτελεῖς χορηγίας, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.   
Ὡς ἀστὴρ πολύφωτος ἐκ τῆς Ἑῴας, ἀναλάμψας ηὔγασας, ἐν ταῖς καρδίαις τῶν πιστῶν, τὰς ἀρετὰς τῶν θαυμάτων σου, θαυματοφόρε, παμμάκαρ Τιμόθεε.

Μεγαλυνάριον.
Ἄρας τὸν σταυρόν σου ἀπὸ παιδός, ἴχνεσι τοῦ Λόγου, ἐπορεύθης ἀσκητικῶς, καὶ τῆς ἀπαθείας, τὴν ἔλλαμψιν πλουτήσας, παθῶν ἡμᾶς ἀχλύος, ῥῦσαι Τιμόθεε.