Ο Προφήτης Ζαχαρίας

Ο Προφήτης Ζαχαρίας είναι ο ενδέκατος από τους ονομαζόμενους Μικρούς  Προφήτες. Καταγόταν  από  το γένος του  Ισραήλ και  τη  φυλή του Λευΐ. Γεννήθηκε στην πόλη Γαλαάδ της Παλαιστίνης κατά την περίοδο της βαβυλώνιας αιχμαλωσίας και το όνομά του σημαίνει, στην ελληνική γλώσσα, μνήμη Θεού, εκείνον δηλαδή τον οποίο ο Θεός ενθυμείται. Ήταν υιός του  Βαραχίου. Ο  παππούς του Αδδώ ήταν πιθανώς  αρχηγός  ιερατικής  οικογένειας.

Ο Προφήτης Ζαχαρίας άρχισε να προφητεύει κατά το δεύτερο έτος του Δαρείου του Υστάσπους, κατά μήνα Νοέμβριο του έτους  520 π.Χ. Για να ενθαρρύνει  τους  Ιουδαίους  στο  έργο  της  ανοικοδομήσεως  του  ναού τους προσφέρει τις προφητείες του, με τις οποίες προτρέπει και παρηγορεί, δείχνοντας το λαμπρό  μέλλον, το  οποίο  επιφυλάσσεται  στον Ισραήλ, συνδυάζοντας αυτό με την εποχή του Μεσσία. Στο  βιβλίο του αναφέρονται, επίσης, οι προφητείες περί  της  αργίας  των  Προφητών, των  ιερέων  και  των Σαββάτων, περί  της  επιστροφής  των  εθνών, περί της  καταστροφής του ναού, περί της μελλούσης κρίσεως και του θριάμβου της Βασιλείας του Θεού κατά την ημέρα του Κυρίου.
Ο Προφήτης Ζαχαρίας  κοιμήθηκε σε βαθύ γήρας και ενταφιάσθηκε κοντά στον τάφο του  Προφήτη Αγγαίου. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Μέγας (379 – 395 μ.Χ.) έκτισε  ναό  αφιερωμένο  στον  Προφήτη  Ζαχαρία στη  μονή  της  Αγίας  Δομνίκης  Κωνσταντινουπόλεως. Ναός, επίσης, του Προφήτου υπήρχε στο βουνό του Αυξεντίου, σε τόπο όπου καλείτο «Θέατρο».

Απολυτίκιον.  Ήχος  δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.        
Την κλήσιν  κατάλληλον, δείξας  τοις  έργοις  σοφέ,  ταμείον  επάξιον,  της επιπνοίας  Θεού,  Ζαχαρία  γεγένησαι·  έχων γαρ εν τω βίω, συλλαλούντας  Αγγέλους, ώφθης  των εσομένων, θεηγόρος  Προφήτης. Και  νυν  ημών  τας  αιτήσεις,  άνωθεν  πλήρωσον.

Κοντάκιον.  Ήχος  δ’. Επεφάνης  σήμερον. 
Εμπνευσθείς του Πνεύματος τη επιλάμψει, Ζαχαρία ένδοξε, τρανώς προέγραψας ημίν, ώσπερ λαμπάδα πολύφωτον, την του Σωτήρος, απόρρητον  κένωσιν.

Μεγαλυνάριον.
Χάριτος αΰλου εμφορηθείς,  ώφθης των μελλόντων, θεηγόρος προμηνυτής·  συ  γαρ  Ζαχαρία,  συμβολικώς  προλέγεις,  την  προς  ημάς του  Λόγου,  άρρητον  κένωσιν.