Ο Προφήτης Ζαχαρίας

Ο  Ζαχαρίας, πατέρας  του  Ιωάννη  του  Βαπτιστή,  έζησε  στα  χρόνια  του  Ηρῴδη,  βασιλιά της  Ιουδαίας.  Κατά  τη  γνώμη  του  Χρυσοστόμου,  καθώς  και  άλλων  Πατέρων  της Εκκλησίας,  ο  Ζαχαρίας  δεν  ήταν  απλός  ιερέας,  αλλά  αρχιερέας  που  έμπαινε  στα  Άγια των  Αγίων.

Σύζυγο είχε την Ελισάβετ και δεν  είχαν παιδί. Κάποια μέρα λοιπόν,  την  ώρα  του θυμιάματος  μέσα  στο  θυσιαστήριο,  είδε  άγγελο  Κυρίου  που  του  ανήγγειλε  ότι  θα αποκτούσε γιο  και θα ονομαζόταν  Ιωάννης. Ο  Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η  γυναίκα  του  ήταν  στείρα  και  γριά, πως θα γινόταν  αυτό  που  άκουγε; Τότε ο  άγγελος του είπε ότι θα μείνει  κωφάλαλος  μέχρι  να  πραγματοποιηθεί  η  βουλή του  Θεού.

Πράγματι, η  Ελισάβετ  συνέλαβε και  έκανε  γιό.  Όταν  θέλησαν  να  δώσουν  όνομα  στο παιδί,  ο  Ζαχαρίας  έγραψε  πάνω  σε πινακίδιο  το  όνομα  Ιωάννης.  Αμέσως  δε  λύθηκε  η γλώσσα του και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό.          
Βέβαια,  η  χάρη  αυτὴ έγινε  από  το  Θεό  στον  Ζαχαρία,  διότι  ήταν  «δίκαιος  ενώπιον  του Θεού,  πορευόμενος  εν  πάσαις  ταις  εντολαίς  και  δικαιώμασι  του  Κυρίου  άμεμπτος». Ήταν,  δηλαδή,  δίκαιος  μπροστά  στον  Θεό  και  ζούσε  σύμφωνα  με  τις  εντολές  και  τα παραγγέλματα  του  Κυρίου,  άμεμπτος  από  κάθε  σοβαρή  ενοχή.

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Κατεπλάγη Ιωσήφ. 
Ιερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ, κατά τον νόμον του Θεού,  ολοκαυτώματα δεκτά, ιεροπρεπώς προσενήνοχας Ζαχαρία· και γεγονός φωστήρ,  και  θεατής  μυστικών, τα  σύμβολα  εν  σοι, τα  της  χάριτος, φέρων  εκδήλως  πάνσοφε,  και  ξίφει  αναιρεθείς  εν  τω ναώ  του  Θεού·  Χριστού  Προφήτα,  συν  τω  Προδρόμω, πρέσβευε  σωθήναι  τας  ψυχάς ημών.

Έτερον  Απολυτίκιον.  Ήχος  γ’.  Θείας  πίστεως.

Θείου Πνεύματος, τη επιπνοία, ιεράτευσας, Θεώ αμέμπτως, ιερωσύνην νομικήν ενδυσάμενος· και τον Σωτήρα ασπόρως σαρκούμενον, Ανατολήν την εξ ύψους εκήρυξας.  Αλλά πρέσβευε, Ζαχαρία  Προφήτα  ένδοξε, δωρήσασθαι  ημίν  το  μέγα  έλεος.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Ο  Προφήτης σήμερον, και ιερεύς του  Υψίστου, Ζαχαρίας  προύθηκεν,  ο  του  Προδρόμου γενέτης, τράπεζαν, της αυτού μνήμης πιστούς εκτρέφων, πόμα  τε,  δικαιοσύνης  τούτοις κεράσας. Διο  τούτον  ευφημούμεν,  ως  θείον  μύστην,  Θεού  της  χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Χρίσμα  κατά  νόμον  περιβληθείς,  Θεώ  τας  λατρείας,  αναφέρεις  τας  τυπικάς,  και  την  των συμβόλων,  φανέρωσιν  κηρύξας,  Προφήτα  Ζαχαρία,  ξίφει  εκτέτμησαι.