Ο Άγιος Νίκων ο Ιερομάρτυρας και οι εκατόν ενενήκοντα μαθητές του

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Νίκων έζησε κατά τους χρόνους του ηγεμόνος Κουϊντιανού και καταγόταν από τη Νεάπολη της Ιταλίας. Η μητέρα του ήταν Χριστιανή και τον γαλούχησε με τα νάματα της ευσεβείας και ο πατέρας του ειδωλολάτρης.

Σε νεαρή ηλικία έγινε στρατιωτικός και πολύ γρήγορα διακρίθηκε για την ανδρεία και την πειθαρχία του. Η ψυχή του όμως ποθούσε τον βίο της ασκήσεως και της κατά Θεού βιοτής. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι για την Κωνσταντινούπολη. Έκανε όμως μία πρώτη στάση στην Χίο, όπου πέρασε επτά ημέρες προσευχόμενος. Στην συνέχεια, μετά από εμφάνιση Αγγέλου, κατέβηκε στην παραλία και έφθασε στο όρος Γάνου. Εκεί βαπτίσθηκε μέσα σε ένα σπήλαιο από κάποιον Επίσκοπο και ζούσε με προσευχή και νηστεία. Μετά από τρία χρόνια χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και έγινε ηγούμενος των μοναχών που κατέφευγαν προς αυτόν.

Εκεί πληροφορήθηκε δια θείας αποκαλύψεως ότι πρόκειται το όρος να καταστραφεί από τα έθνη. Έτσι αναχώρησε για την Μυτιλήνη και από εκεί για τη Νεάπολη, όπου είδε για τελευταία φορά και κήδευσε τη μητέρα του. Στην συνέχεια ήλθε στη νήσο της Σικελίας και ασκήτευε με τους μοναχούς της συνοδείας του στο όρος του Ταυρομενίου. Εκεί δέχθηκε την επίθεση του ηγεμόνα, ο οποίος τους μεν μαθητές του Αγίου τους συνέλαβε και τους καρατόμησε, τον δε Ιερομάρτυρα Νίκωνα, αφού τον βασάνισε, του απέκοψε την  κεφαλή.

Έτσι  ο  Άγιος  Ιερομάρτυς  Νίκων  και οι  εκατόν  ενενήντα  εννέα  μαθητές αυτού  εισήλθαν, το  έτος  250 μ.Χ., στη μακαρία  ζωή  του  Θεού,  όπου  δεν  υπάρχει  θλίψη ή στεναχώρια ή στεναγμός, αλλά ζωή  ατελεύτητος.     

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Νικήσας τον  δόλιον, ασκητικαίς  αγωγαίς, κανών εχρημάτισας, των σων κλεινών φοιτητών, ακρότητι βίου σου· όθεν συν τούτοις άμα, γεγονώς εν τη  Δύσει, έδυσας εν αθλήσει, συν αυτοίς Πάτερ Νίκων, μεθ' ών και κατεφοίτησας αίγλη τη άνωθεν. 

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Ως απαρχάς της φύσεως.

Ως ασκητών ομότροποι, και αθλητών εφάμιλλοι, μαρτυρικώς Κυρίω  προσήχθητε, στερροί  Οσιομάρτυρες· ποδηγόν ασφαλή γαρ, κεκτημένοι τον ένδοξον  Νίκωνα, ηθλήσατε συν τούτω, συμψάλλοντες, Αλληλούϊα.               

Μεγαλυνάριον.

Νίκη  στεφανούμενος αληθεί, προς πόθον παιδεύεις, παλαισμάτων νικοποιών, την των φοιτητών σου, χορείαν θεοφόρε, μεθ’ ών και εναθλήσας, νίκων δεδόξασαι.