Ο Όσιος Λαυρέντιος εκ Μεγάρων

Ο  Όσιος  Λαυρέντιος, κατά  κόσμον  Λάμπρος  Κανέλλος, γεννήθηκε στα Μέγαρα από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Δημήτριο και την  Κυριακή. Το  επάγγελμά  του  ήταν γεωργός και οικοδόμος. Νυμφεύθηκε την Βασιλική και από τον γάμο  του  απέκτησε  δύο υιούς, τον  Ιωάννη και τον  Δημήτριο. Κάποιο  βράδυ, στο χωριό  Μάντρον, οραματίσθηκε την Θεοτόκο, η οποία του υπέδειξε να  πάει στην Σαλαμίνα, όπου  βρήκε την ιερά εικόνα της και να ανακαινίσει τον ερειπωμένο ναό αυτής. Έτσι, το  έτος 1862, ο  Όσιος  ανήγειρε νέα μονή, την γνωστή  έως σήμερα μονή  της Φανερωμένης. Εκεί  αργότερα  ο  Όσιος εκάρη μοναχός και  έλαβε το όνομα Λαυρέντιος. Μοναχή όμως έγινε και  η  σύζυγός  του, η οποία μετονομάσθηκε σε Βασσιανή. Για τα πολλά του πνευματικά χαρίσματα  και  την καθαρότητα της καρδιάς του έλαβε από τον Θεό το χάρισμα της θαυματουργίας.     
Ο Όσιος Λαυρέντιος, σύμφωνα και με σχετικό χειρόγραφο σημείωμα, κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1707. Η τιμία κάρα του, που φέρει αργυρό περίβλημα, απόκειται σε προσκύνηση  στο  ναΰδριο  του  Αγίου  Νικολάου.

Απολυτίκιον. Ήχος  α’. Της  ερήμου πολίτης.        
Των Μεγάρων τον γόνον, Ασκητών τον  ομότροπον, και  φρουρόν Μονής Σαλαμίνος, θεοφόρον Λαυρέντιον, τιμήσωμεν προφρόνως αδελφοί, ως μέτοχον της δόξης του  Χριστού, ίνα τούτου ταις πρεσβείαις πάσης  οργής, ρυώμεθα  κραυγάζοντες· δόξα  τω  δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω  σε  στεφανώσαντι, δόξα τω  χορηγούντι  δια  σου, ημίν Πάτερ  τα  πρόσφορα.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Εκ Μεγάρων Όσιε, οίάπερ φοίνιξ βλαστήσας, μυστικώς εξήνθησας, εν Σαλαμίνι τη νήσω· ένθα δη, Μονήν εγείρας τη Θεοτόκω, σκήνωμα, του Παρακλήτου λαμπρόν εδείχθης, τη  οσίᾳ  σου  ασκήσει,  Χριστού  θεράπον, Πάτερ  Λαυρέντιε.

Μεγαλυνάριο.
Χαίροις των Οσίων ο μιμητής, και των Μεγαρέων, εγκαλλώπισμα ιερόν· χαίροις Σαλαμίνος, Μονής θείος δομήτωρ, και  φύλαξ και  προστάτης, Πάτερ  Λαυρέντιε.