Ο Άγιος Θωμάς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο Άγιος Θωμάς εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως στις 23 Ιανουαρίου του έτους 607 μ.Χ., μετά τον  θάνατο του  Πατριάρχη  Κυριακού (595 – 606 μ.Χ.). Ήταν  αρχικά διάκονος  της  Μεγάλης  Εκκλησίας  και  σακελλάριος του  Πατριάρχη  Κυριακού.

Ο Άγιος Θωμάς χειροτονήθηκε διάκονος και προβιβάσθηκε σε σακελλάριο από τον Πατριάρχη Ιωάννη Δ’ τον Νηστευτή (585 – 595 μ.Χ.). Διακρίθηκε πολύ νωρίς για την ευλάβεια, τη  σύνεση, την  αρετή, τη σωφροσύνη, τη θεολογική του κατάρτιση, αλλά  και τους  αγώνες του κατά των αιρέσεων και την στερέωση της  Ορθοδοξίας.

Ως Πατριάρχης έκτισε  τον  πατριαρχικό  οίκο κοντά στην Αγία Σοφία, το μέγα  τρίκλινο, στο κάτω μέρος του οποίου έκειτο η πατριαρχική βιβλιοθήκη και που από  το  όνομά  του εκλήθη «Θωμαΐτης».

Ο Άγιος Θωμάς, αφού ποίμανε το ποίμνιο καλά και θεάρεστα και δίδαξε με σωστό τρόπο  τους  ευσεβείς  βασιλείς και την σύγκλητο και καταδείχθηκε σεβάσμιος σε όλο το ιερατικό τάγμα, κοιμήθηκε μετά από  ασθένεια το έτος 610 μ.Χ.

Αρχαιότερα χειρόγραφα ορίζουν την μνήμη του στις 18 και 22  Φεβρουαρίου  και  στις  19, 20, 22 Μαρτίου. Ο Παρισινός Κώδικας 1587  και  ο  Κώδικας της  Πετρουπόλεως  227  κατά τις 19 και 20 Μαρτίου αναφέρουν και την εορτή της ανακομιδής των ιερών λειψάνων  του Αγίου Θωμά.           
Η Σύναξη  αυτού  ετελείτο  στην Μεγάλη  Εκκλησία.