Ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων

Ο Άγιος Σωφρόνιος γεννήθηκε στην Δαμασκό της Συρίας περί το έτος  580 μ.Χ.  και  ήταν υιός ευσεβών και ενάρετων γονέων, του Πλινθά και της  Μυρούς.  Λόγω  της  καταγωγής του αποκαλείται και Δαμασκηνός. Κατά την νεαρή του ηλικία επισκέφθηκε τους  Αγίους Τόπους και εκάρη μοναχός στη μονή του αββά Θεοδοσίου, όπου  συνδέθηκε  πνευματικά με  τον  εκεί  ασκούμενο  Ιωάννη  τον  Μόσχο, από τον  οποίο διδάχθηκε πολλά. Με την συνοδεία  αυτού επισκέφθηκε την Αίγυπτο, όπου συνδέθηκε με τον κύκλο  του  Αγίου Ιωάννη του  Ελεήμονος  και  τη  Ρώμη. Τότε πέθανε  και  ο  Ιωάννης  ο  Μόσχος (620 μ.Χ.).  Ο Σωφρόνιος  μετακόμισε  το  λείψανο  αυτού  στα  Ιεροσόλυμα  και,  αφού  τα  ενταφίασε  στη μονή  του  Οσίου  Θεοδοσίου,  επανέκαμψε  στην  Αλεξάνδρεια. Εκεί  προσβλήθηκε τότε από ανίατη ασθένεια των οφθαλμών.  Επισκέφθηκε τότε το ναό των  Αγίων  Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου στο Αμπουκίρ και θεραπεύθηκε. Το θαύμα αυτό περιέλαβε σε εγκώμιό  του  προς  τους  Αγίους  αυτούς.

Στην συνέχεια επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη  με  την  ελπίδα  να  προσεταιρισθεί τον  Πατριάρχη  Σέργιο Α’ (610 – 638 μ.Χ.) στις θέσεις του  κατά  των  Μονοφυσιτών  και  να εκφράσει τις διαφωνίες του κατά του ενωτικού σχεδίου, το οποίο ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύρος ο από Φάσιδος (630 – 643 μ.Χ.) ετοίμαζε για να σιγάσει την  διαμάχη μεταξύ Ορθοδόξων και  Μονοφυσιτών.  Αλλά  απέτυχε  και  απογοητευμένος  επανήλθε στα  Ιεροσόλυμα.

Όταν  πέθανε  ο  Άγιος  Μόδεστος, Πατριάρχης  Ιεροσολύμων († 16 Δεκεμβρίου), ο  Άγιος Σωφρόνιος, για την υπερβάλλουσα αρετή του, ανήλθε το έετος 634 μ.Χ. στον  πατριαρχικό θρόνο της Σιωνίτιδος Εκκλησίας.  Η κατάσταση ήταν  θλιβερή.  Εσωτερικά  η  Ορθοδοξία υπέφερε  από την  αίρεση  του  μονοφυσιτισμού. Εξωτερικά  οι   Άραβες  περιέσφιγγαν  την πόλη των Ιεροσολύμων. Ήδη κατείχαν τη Βηθλεέμ και ο Άγιος Σωφρόνιος μη δυνάμενος, κατά τον Δεκέμβριο  του  έτους  634  μ.Χ., να  μεταβεί  εκεί  για  να  γιορτάσει  την γέννηση του Θεανθρώπου, θρηνεί. Για την αποκατάσταση κάποιας ηρεμίας στο  ποίμνιό του, συγκαλεί  Σύνοδο  και  καταδικάζει  τον  Μονοφυσιτισμό. Για  την  απόκρουση  των Αράβων οργανώνει την άμυνα της πόλεως. Το έτος 637 μ.Χ. όμως αναγκάζεται να παραδώσει  την  πόλη  των  Ιεροσολύμων  στον  χαλίφη  Ομάρ.

Ο Άγιος Σωφρόνιος κοιμήθηκε με ειρήνη το επόμενο έτος, 638 μ.Χ.       
Το  συγγραφικό  του έργο είναι  σαφώς και καθαρά ποιητικό. Διακρίθηκε κυρίως  στην συγγραφή  ιδιομέλων και του βίου των Αγίων  Αναργύρων,  Ιωάννου  του  Ελεήμονος  και Μαρίας  της  Αιγυπτίας.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.          
Σωφροσύνης την αίγλην πλουτήσας Όσιε, της ευσέβειας εκφαίνεις τον υπέρ νουν φωτισμόν, ταις των λόγων αστραπαίς Πάτερ Σωφρόνιε· συ γαρ σοφίας κοινωνός, δια βίου γεγονώς, στηρίζεις την Εκκλησίαν, ως ευκλεής Ιεράρχης, και πρεσβευτής  ημών προς  Κύριον.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.    
Λαμπρυνθείς του  Πνεύματος  τη  επιπνοία,  Ιεράρχης  όσιος,  ως  Αποστόλων  μιμητής, εν τη  Σιὼν  εχρημάτισας,  Πάτερ  παμμάκαρ,  Σωφρόνιε  πάνσοφε.

Μεγαλυνάριον.
Αίγλην γλωσσοπύρσευτον ειληφώς, εν Σιών τη θείᾳ, προσφοιτήσασαν  μυστικώς, ώφθης Εκκλησίας,  θεοειδής  εκφάντωρ,  και  στόμα  θείον  όντως,  Πάτερ  Σωφρόνιε.