Εύρεσις Τιμίων Λειψάνων Αγίων Αποστόλων Ανδρονίκου και Ιουνίας

Τα ιερά λείψανα ευρέθηκαν επί βασιλείας του Ηρακλείου (610 – 641 μ.Χ.) και Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Θωμά Α’ (607 – 610 μ.Χ.) κείμενα στη γη. Μετά  δε από  αρκετό χρόνο αποκαλύφθηκε  με θεία επιφάνεια  στον  κληρικό  Νικόλαο, που  ήταν καλλιγράφος, ότι τα ιερά  λείψανα  ανήκαν στους Αγίους  Αποστόλους  Ανδρόνικο και Ιουνία, τους οποίους ο Απόστολος  Παύλος  μνημονεύει  στην  προς  Ρωμαίους  επιστολή του.

Απολυτίκιον. Ήχος α’. Τον τάφον σου Σωτήρ.     
Ως ρόδα νοητά, και χαρίτων ταμεία, εφάνησαν εκ γης, τα σεπτά υμών σκηνή, πανένδοξοι Μάρτυρες,  Εκκλησίας  εδραίωμα,  διαπνέοντα, των  ιαμάτων την χάριν, και παρέχοντα,  οσμήν  ζωής  τοις  εκ  πόθου,  υμάς  μακαρίζουσι.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. β’. Την υπέρ ημών.     
Αθλοφορικήν, εκφαίνοντα ευκληρίαν, και πνευματικήν, εκπνέοντα ευωδίαν, ανεφάνησαν γήθεν υμών νυν τα λείψανα, Αθλοφόροι παναοίδιμοι, των Αγγέλων ομοδίαιτοι,  και  Χριστού  κήρυκες  ένθεοι· όν  δυσωπείτε  θερμώς,  του  σωθήναι  ημάς.

Μεγαλυνάριον.
Ήνθησαν ως κρίνα μυροβαφή, τα λείψανα ήδη, εν τω κόσμω υμών σεπτώς, και της αφθαρσίας,  τη  νοητή  ευπνοία,  Μάρτυρες  του  Κυρίου,  ημάς  ευφραίνουσι.