Ο Άγιος Θεόδωρος ο Μεγαλομάρτυρας ο Τήρων

Ο  Άγιος  Θεόδωρος ο Τήρων καταγόταν από το χωριό Αμάσεια στη Μαύρη Θάλασσα, που ονομαζόταν Χουμιαλά και έζησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.), Γαλερίου (305 – 311 μ.Χ.) και Μαξιμίνου (305 – 312 μ.Χ.). Ονομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στο στράτευμα των Τηρώνων, δηλαδή των νεοσυλλέκτων, διοικούμενο  υπό  του  πραιπόσιτου  Βρίγκα.

Διαβλήθηκε  στον  πραιπόσιτο  ως  Χριστιανός  και  κλήθηκε  σε  εξέταση. Εκεί  ομολόγησε  την  πίστη  του  στον  Χριστό χωρίς δισταγμό. Ο διοικητής Βρίγκας δεν θέλησε να προχωρήσει στην  σύλληψη  και  τιμωρία του  Αγίου Θεοδώρου, αλλά  τον άφησε  να  σκεφθεί  και  να του απαντήσει λίγο αργότερα. Πίστευε ότι ο Θεόδωρος θα άλλαζε και  θα θυσίαζε στα είδωλα. Ο Μεγαλομάρτυς, όχι μόνο παρέμεινε αδιάσειστος στην πίστη του, αλλά  έκαψε  και  το  ναό  της μητέρας των θεών  Ρέας, μετά  του ειδώλου αυτής. Αμέσως τότε συνελήφθη  και  ρίχθηκε  από  τους ειδωλολάτρες σε πυρακτωμένη κάμινο, όπου  και  τελειώθηκε  μαρτυρικά.
Η Σύναξη του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Τήρωνος  ετελείτο στο αγιότατο Μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν στην περιοχή του Φωρακίου ή Σφωρακίου, το Σάββατο της Α’ εβδομάδος των Νηστειών, δηλαδή  την ημέρα  που  ο  Άγιος έκανε το θαύμα των κολλύβων σώζοντας τον ορθόδοξο λαό από τα μιασμένα ειδωλόθυτα, τα οποία επρόκειτο  από  άγνοια  να  φάει.

Απολυτίκιον. Ήχος  β’.   
Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα! εν τη πηγή της φλογός, ως επί ύδατος αναπαύσεως, ο Άγιος Μάρτυς Θεόδωρος ηγάλλετο· πυρί γαρ ολοκαυτωθείς,  ως άρτος ηδύς, τη Τριάδι προσήνεκται. Ταις αυτού ικεσίαις, Χριστέ  ο  Θεός,  σώσον  τας  ψυχάς  ημών.

Κοντάκιον. Ήχος  πλ. δ’. Αυτόμελον.
Πίστιν Χριστού  ωσεί  θώρακα, ένδον  λαβών  εν  καρδία  σου, τας εναντίας δυνάμεις κατεπάτησας Πολύαθλε, και στέφει ουρανίω, εστέφθης  αιωνίως  ως  αήττητος.

Μεγαλυνάριον.
Δώρον  πολυτίμητον  και  τερπνόν,  αθλήσας  προσήχθης,  τω  δοξάσαντί σε  λαμπρώς·  όθεν  εδωρήθης, θερμότατος προστάτης, τη  Εκκλησία πάση,  Τήρων  Θεόδωρε.