Ο Άγιος Ιερόθεος

Ο   Άγιος  Ιερόθεος  ήταν πλατωνικός  φιλόσοφος  και  ένας  από  τα  εννέα μέλῃ  του  Συμβουλίου  της  Γερουσίας  του  Αρείου  Πάγου.

Αφού  δέχθηκε και  διδάχθηκε  την  πίστη  του  Χριστού  από  τον  Απόστολο Παύλο,  χειροτονήθηκε  πρώτος  επίσκοπος  Αθηνών  το  152  μ.Χ.

Μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο  οποίος στα συγγράμματά  του  πλέκει  εγκώμια  για  τον  δάσκαλό  του.

Εκοιμήθη  εν  ειρήνη  σε  βαθιά  γεράματα, μετά  από πολύχρονη ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα.
Η  τίμια κάρα του φυλάσσεται στο ομώνυμο μοναστήρι  στα  Μέγαρα Αττικής.  Επίσης  λείψανά  του  σῴζονται στο  Άγιον Όρος (Ι. Μ. Αγ. Παύλου) καθώς  και  στο παρεκκλήσιο  του  Αγίου  Ανδρέα  (Αρχιεπισκοπή Αθηνών).

Απολυτίκιον. Ήχος  δ’. Ταχύ  προκατάλαβε.

Του Παύλου ηλίευσαι, ταις θεηγόροις πλοκαίς, και όλος γεγένησαι, ιερωμένος  Θεώ,  σοφέ   Ιερόθεε· συ γαρ φιλοσοφίας, ταις ακτίσιν εκλάμπων,  ώφθης θεολογίας, ακριβούς υποφήτης· δι’ ής μυσταγωγούμεθα,  Πάτερ  τα  κρείττονα.

Κοντάκιον.  Ήχος  πλ. δ’. Τη  υπερμάχω.

Τον  Ιεράρχην  Αθηνών  ανευφημούμεν  σε

Ως  μυηθέντες  δια  σου  ξέvα  και  άρρητα,

Ανεδείχθης  γαρ  θεόληπτος  υμvολόγος.

Αλλά  πρέσβευε  παμμάκαρ  Ιερόθεε

Εκ παντοίων συμπτωμάτων ημάς ρύεσθαι,   
Ίνα  κράζωμεν,  χαίροις  Πάτερ  θεόσοφε.

Μεγαλυνάριον.
Ιερογνωσία  καταλαμφθείς,  ιερολογίας, μυστοδότης θεαρχικής, ώφθης τοις  εν  κόσμω,  ως  Αποστόλων  σύμπνους·  διο  σε Ιερόθεε  μεγαλύνομεν.