Ο Προφήτης Μιχαίας

Ο προφήτης Μιχαίας έζησε στην Ιερουσαλήμ το 748 – 696 π.Χ., επί των βασιλέων Ιωάθαμ, Άχαζ και Εζεκίου. Ανήκε στην φυλή του Ιούδα και γεννήθηκε στη  Μορασθή, γι’ αυτό και ονομάσθηκε και  Μορασθίτης.  Ο Μιχαίας,  σχεδόν  σύγχρονος  με  τον  προφήτη  Ησαΐα,  είναι  έκτος  από τους μικρούς λεγόμενους προφήτες. Η προφητεία του  αποτελείται  από  επτά κεφάλαια. Στα πρώτα τρία, προαναγγέλλει την καταστροφή της Σαμάρειας.  Στα  επόμενα  δυο  μιλάει  για  την  έλευση  του  Μεσσία  και  στα δυο  τελευταία  ελέγχει  το  λαό  του  Ισραήλ,  που  για  να  εξιλεωθεί  ζητά  να κάνει διάφορες θυσίες στον Θεό, ενώ ο Μιχαίας του υπενθυμίζει το πραγματικό  καθήκον  που  έχει  στο  Θεό,  με  την  εξής  ερώτηση:  «Τι  Κύριος εκζητεί  παρά  σου  αλλά  ή  του  ποιείν  κρίμα  και  αγαπάν  έλεον  και  έτοιμον είναι  του  πορεύεσθαι  μετά  Κυρίου  Θεού σου;».  Δηλαδή,  τι  ζητάει  από  σένα ο Θεός, παρά μόνο να είσαι δίκαιος, ευσπλαγχνικός και πρόθυμος να πορεύεσαι σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου του Θεού σου; Μια διαχρονική υπενθύμιση, που ανταποκρίνεται φυσικά και στους  ανθρώπους της  εποχής  μας.  Γενικά,  το  βιβλίο  του  Μιχαία, που γράφηκε στην εβραϊκή, διακρίνεται για τη γλαφυρότητα και τη σαφήνεια των φράσεών του. Να αναφέρουμε  επίσης, ότι  ο  Μιχαίας,  λόγω  του  ότι  ήταν  σφοδρός  ελεγκτής των παρανομιών του Αχαάθ, βασιλιά του Ιούδα, καταδιώκετο απ’ αυτόν και σῳζόταν φεύγοντας στα όρη.  Αλλά  όταν  βασίλευσε  ο  γιος  του  Αχαάβ, Ιωράμ, συνελήφθη απ’ αυτόν, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του, κρεμάστηκε και έτσι θανατώθηκε. Το δε σώμά του περισυνέλεξαν οι συγγενείς του και το έθαψαν στη Μορασθή, κοντά στο πολυανδρίο Ενακείμ.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.  
Ως όρος περίοπτον, και εμφανές αληθώς, προείδες εν Πνεύματι, την Εκκλησίαν Χριστού, Μιχαία θεόπνευστε· όθεν οι ευρηκότες, εν αυτή σωτηρίαν, βαίνουσιν ως προέφης, εν ταις  τρίβοις  Κυρίου, γεραίροντες ω Προφήτα,  την  πάνσεπτον  μνήμην  σου.

Κοντάκιον.  Ήχος  δ’. Επεφάνης  σήμερον.
Του  Αγίου  Πνεύματος  ταις  λαμπηδόσι,  φωτισθείς  προέγραψας,  την συγκατάβασιν  Χριστού,  δι’  ής  φθοράς  ελυτρώθημεν,  οι  σε  τιμώντες, Μιχαία  θεόπνευστε.

Μεγαλυνάριον.
Γλώσσαν πνευματέμφορον εσχηκώς, ώφθης των μελλόντων, προσημάντωρ υφηγητής· όθεν εδοξάσθης, Μιχαία θεηγόρε, αθλητικώς σφραγίσας,  την  πολιτείαν  σου.